Czarować chłopców uśmiechem.
Czarować w towarzystwie.
Słownik języka polskiego . 2013.
czarować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, czarowaćruję, czarowaćruje, czarowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odprawiać czary, zaczarowywać, zaklinać {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czarować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} czarować (w zn. 3.) jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie czarujmy się, przecież dobrze wiemy, o co naprawdę tu chodzi. Bokserzy czarowali się pozorowanymi atakami, czyhając na okazję do zadania nokautującego ciosu. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czarowanie — n I rzecz. od czarować … Słownik języka polskiego
czarujący — 1. imiesł. przymiotnikowy czynny czas. czarować (p.) 2. «niezwykle piękny; uroczy» Czarująca dziewczyna. Czarująca powierzchowność … Słownik języka polskiego
fascynować — ndk IV, fascynowaćnuję, fascynowaćnujesz, fascynowaćnuj, fascynowaćował, fascynowaćowany «przyciągać czyjąś uwagę w sposób zniewalający; czarować, urzekać, olśniewać» Fascynować pięknem, tajemniczością, oryginalnością. Ktoś kogoś fascynuje urodą … Słownik języka polskiego
wdzięk — m III, D. u, N. wdziękkiem 1. blm «ogół cech stanowiących o tym, że ktoś lub coś sprawia miłe wrażenie; czar, urok, powab» Dziewczęcy, młodzieńczy wdzięk. Naturalny, przyrodzony, wrodzony, swoisty wdzięk. Niewymuszony, niewysłowiony, subtelny,… … Słownik języka polskiego
čeravoti — ×čeravoti, oja, ojo (l. czarować) tr., čėravoti, čė̃ravoti, oja, ojo Rdm burti … Dictionary of the Lithuanian Language
pochlebny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyrażający pozytywną ocenę, uznanie; aprobujący, pochwalny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pochlebna ocena, opinia, pochlebne świadectwo. Pochlebne głosy, sądy … Langenscheidt Polski wyjaśnień
