- czekać
- ndk I, \czekaćam, \czekaćasz, \czekaćają, \czekaćaj, \czekaćał1. «przebywać w jakimś miejscu, zatrzymywać się, licząc na czyjeś przybycie, na nastąpienie jakiegoś zdarzenia; być w pogotowiu; być przygotowanym do czegoś, gotowym do czegoś»
Czekać na pociąg.
Czekać na gościa.
Mieszkanie czeka na lokatorów.
Zegar czeka na naprawę.
2. «spodziewać się, przewidywać z pewnym napięciem uczuciowym, że coś nastąpi, pragnąć, żeby coś nastąpiło, obawiać się, że coś nastąpi»Czekać wiadomości, Czekać na wyrok.
Czekać śmierci.
□ Czeka jak kania dżdżu.□ Czekaj tatka latka.3. «zwlekać, ociągać się, opóźniać się z czymś; trwać w bezczynności»Czekać z odpowiedzią.
◊ Tylko czekać «za chwilę, zaraz»◊ Czekaj, czekaj no; czekaj że a) «zaraz, za chwilę usłyszysz, nie przerywaj, odsuń się, przesuń się, nie przeszkadzaj» b) «jako pogróżka: ja ci dam, ja ci pokażę»4. «być w przyszłości czyimś udziałem»Czeka go niespodzianka.
Czekają go wydatki.
Czeka go kara śmierci.
Słownik języka polskiego . 2013.