- aleksyna
- ż IV, CMs. \aleksynanie; lm D. \aleksynayn→ dopełniacz w zn. 2‹z gr.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
dopełniacz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. jęz. «drugi przypadek w deklinacji» 2. biol. «ciało odpornościowe zawarte w świeżej surowicy krwi, przyczyniające się do rozpuszczania bakterii i wirusów; komplement, aleksyna» 3. chem. «składnik preparatu… … Słownik języka polskiego