- czwórka
- ż III, CMs. \czwórkarce; lm D. \czwórkarek1. «cyfra oznaczająca liczbę 4»2. «stopień szkolny oznaczający ocenę dobrą»
Dostać, mieć czwórkę z matematyki.
3. «grupa czterech osób, zwierząt, przedmiotów»Cała czwórka zasiadła do brydża.
Uczyli się w czwórkę.
4. «szereg złożony z czterech osób, samochodów, samolotów itp. wchodzący w skład oddziału, kolumny»Ustawić się, maszerować czwórkami.
Sformować czwórki.
5. «zaprzęg z czterech koni»Bułana czwórka.
Czwórka rumaków.
Powozić czwórką.
6. pot. «autobus, tramwaj, pokój, budynek itp. opatrzone numerem cztery»Jechać czwórką (tramwajem).
Zanieść obiad do czwórki.
7. druk. «czwarta część arkusza złożonego z szesnastu kolumn»8. karc. «karta o czterech oczkach (punktach)»Czwórka pikowa, kierowa.
Wyjść czwórką, w czwórkę.
9. sport. «łódka mieszcząca czterech wioślarzy; czterowiosłówka»Czwórka kajakowa, półwyścigowa.
10. sport. «obsada czteroosobowej łodzi lub bobsleju, a także typowego biegu sztafetowego; bobslej z obsadą czteroosobową»
Słownik języka polskiego . 2013.