ćwiczenie

ćwiczenie
n I
1. rzecz. od ćwiczyć.
2. lm D. \ćwiczenieeń
częściej w lm «czynność wykonywana i powtarzana dla wprawy, w celu opanowania jakiejś umiejętności, nabycia sprawności w jakiejś dziedzinie»

Ćwiczenia gimnastyczne.

Ćwiczenia wojskowe.

Ćwiczenia jogi.

3. lm D. \ćwiczenieeń
«krótki tekst do przepisania lub czytania służący jako zadanie szkolne do utrwalenia określonej reguły gramatycznej, ortograficznej itp.»

Ćwiczenie domowe, klasowe.

Odrabiać, robić ćwiczenia z algebry.

Poprawiać ćwiczenia szkolne.

Zadać uczniom ćwiczenia do domu.

4. lm D. \ćwiczenieeń
zwykle w lm «proseminaryjne lub seminaryjne zajęcia uniwersyteckie»

Prowadzić ćwiczenia z logiki.

5. lm D. \ćwiczenieeń
«utwór muzyczny wykonywany dla uzyskania biegłości i doskonałości w grze; wprawka, etiuda»

Grać ćwiczenia pięciopalcowe.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • ćwiczenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. ćwiczyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ćwiczenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D.ćwiczenieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozbiór — m IV, D. rozbiórbioru, Ms. rozbiórbiorze; lm M. rozbiórbiory 1. «szczegółowe badanie, rozważanie czegoś; analiza» Rozbiór krytyczny dzieła literackiego. ∆ jęz. Rozbiór gramatyczny zdania «ćwiczenie szkolne polegające na zakwalifikowaniu wyrazów w …   Słownik języka polskiego

  • wprawka — ż III, CMs. wprawkawce; lm D. wprawkawek «ćwiczenie wykonywane dla osiągnięcia biegłości w czymś, zwłaszcza ćwiczenie muzyczne lub wokalne» Grać, śpiewać wprawki …   Słownik języka polskiego

  • wyrobić — dk VIa, wyrobićbię, wyrobićbisz, wyrobićrób, wyrobićbił, wyrobićbiony wyrabiać ndk I, wyrobićam, wyrobićasz, wyrobićają, wyrobićaj, wyrobićał, wyrobićany 1. częściej ndk «wykonywać coś (stale i masowo) z określonego surowca; wytwarzać z danego… …   Słownik języka polskiego

  • wprawka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. wprawkawce; lm D. wprawkawek {{/stl 8}}{{stl 7}} ćwiczenie wykonywane dla osiągnięcia biegłości w czymś, zwłaszcza ćwiczenie w grze na instrumencie, śpiewie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Grać, ćwiczyć wprawki na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • iść — 1. Alkohol (wino, wódka itp.) idzie, poszedł, uderza, uderzył komuś do głowy, idzie, poszedł komuś w nogi «alkohol zaczyna, zaczął działać na kogoś, powoduje, spowodował u kogoś zawroty głowy, trudności w chodzeniu; ktoś jest pijany»: (...)… …   Słownik frazeologiczny

  • numer — 1. Coś, ktoś numer jeden «coś najważniejszego, ktoś najważniejszy»: Rośnie zainteresowanie zdrową żywnością, a odchudzanie od lat jest tematem numer jeden wśród kobiet i coraz częściej mężczyzn. Cosm 3/2000. Postanowiła być numerem jeden w… …   Słownik frazeologiczny

  • dyktando — n III, Ms. dyktandondzie; lm D. dyktandond 1. «dyktowanie» Pisać list pod dyktando. ◊ Robić coś pod dyktando «robić coś tak, jak ktoś sobie życzy» 2. «ćwiczenie ortograficzne polegające na zapisywaniu dyktowanego tekstu» Pisać, poprawiać dyktando …   Słownik języka polskiego

  • etiuda — ż IV, CMs. etiudaudzie; lm D. etiudaud 1. «utwór muzyczny o założeniach dydaktycznych, przeznaczony do ćwiczeń w celu nabycia biegłości technicznej w grze instrumentalnej lub w śpiewie; wprawka» Grać etiudy. ∆ Etiuda koncertowa «utwór muzyczny… …   Słownik języka polskiego

  • kołowrót — m IV, D. kołowrótrotu (kołowrótrota), Ms. kołowrótrocie; lm M. kołowrótroty 1. «maszyna prosta, rodzaj cięgnika do wciągania, przyciągania lub opuszczania ciężarów za pomocą liny lub łańcucha nawijanych na bęben osadzony na wale obracanym korbą»… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”