datować

datować
ndk IV, \datowaćtuję, \datowaćtujesz, \datowaćtuj, \datowaćował, \datowaćowany
1. «opatrywać datą, oznaczać czas i miejsce»

Datować dokument, pismo.

List datowany z Krakowa.

2. «określać, ustalać datę jakiegoś faktu, czas powstania, istnienia itp. czegoś»

Datować powstanie utworu literackiego.

Datować znaleziska archeologiczne.

Początek romantyzmu w Polsce datujemy od 1822 roku.

datować się «istnieć od określonego czasu, momentu; rozpoczynać się od danej daty; pochodzić z danego okresu»

Od tego dnia datowała się ich przyjaźń, znajomość.

Coś (np. wspomnienia) datuje się z… (jakiegoś okresu, jakiejś epoki).


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • datować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, datowaćtuję, datowaćtuje, datowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odnotowywać miejsce i czas napisania dokumentu, listu; opatrywać datą, oznaczać datę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • datować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} rozpoczynać się od pewnego czasu; mieć początek w danym okresie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nasza przyjaźń datuje się od liceum. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • antedatować — ndk IV, antedatowaćtuję, antedatowaćtujesz, antedatowaćtuj, antedatowaćował, antedatowaćowany → antydatować ‹łac. + datować› …   Słownik języka polskiego

  • antydatować — ndk IV, antydatowaćtuję, antydatowaćtujesz, antydatowaćtuj, antydatowaćował, antydatowaćowany «opatrywać dokument, druk itp. datą wcześniejszą niż faktyczna data jego powstania lub publikacji» Antydatować dokument, umowę. ‹łac. + datować› …   Słownik języka polskiego

  • datowanie — n I rzecz. od datować …   Słownik języka polskiego

  • postdatować — dk IV, postdatowaćtuję, postdatowaćtujesz, postdatowaćtuj, postdatowaćował, postdatowaćowany «opatrzyć, oznaczyć coś datą późniejszą od rzeczywistej, właściwej» Postdatować pismo. ‹łac. + datować› …   Słownik języka polskiego

  • sięgać — ndk I, sięgaćam, sięgaćasz, sięgaćają, sięgaćaj, sięgaćał sięgnąć dk Va, sięgaćnę, sięgaćniesz, sięgaćnij, sięgaćnął, sięgaćnęła, sięgaćnęli, sięgaćnąwszy 1. «wyciągać rękę, aby wziąć coś, żeby dostać się do czegoś, dotknąć czegoś znajdującego… …   Słownik języka polskiego

  • sięgać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, sięgaćam, sięgaća, sięgaćają {{/stl 8}}– sięgnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, sięgaćnę, sięgaćnie, sięgaćnij, sięgaćnął, sięgaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wykonywać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”