dążność

dążność
ż V, DCMs. \dążnośćści; lm MD. \dążnośćści
1. «chęć, pragnienie wykonania czegoś; zmierzanie do osiągnięcia celu; dążenie»

Szlachetna, wytrwała dążność.

Dążność człowieka do zaspokajania potrzeb.

Dążność narodu do niepodległości.

Dążność szlachty do ograniczenia władzy magnaterii.

2. zwykle w lm «skłonności, tendencje»

Objawiać, zdradzać dążności niszczycielskie.

Hołdować dążnościom nacjonalistycznym, separatystycznym.

Coś jest wyrazem dążności niepodległościowych, wyzwoleńczych.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • dążność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. dążnośćści {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} usiłowanie osiągnięcia celu, chęć zrealizowania czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wykazywać dążność do zaspokajania wszelkich swoich… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rewizjonizm — m IV, D. u, Ms. rewizjonizmzmie, blm 1. «dążność do zmiany jakiegoś systemu naukowego, doktryny, poglądu w wyniku ich ponownego zbadania, nowej interpretacji danych itp.» 2. polit. «w polityce zagranicznej: dążność do obalenia istniejącego stanu… …   Słownik języka polskiego

  • ambicja — ż I, DCMs. ambicjacji; lm D. ambicjacji (ambicjacyj) 1. «poczucie godności osobistej; honor, duma» Mieć, stracić ambicję. Nie mieć odrobiny ambicji. Być bez ambicji. Pochlebiać czyjejś ambicji. Unieść się ambicją. Zranić, urazić czyjąś ambicję …   Słownik języka polskiego

  • ciekawość — ż V, DCMs. ciekawośćści, blm «skłonność, dążność do poznania czegoś, chęć dowiedzenia się czegoś, interesowanie się czymś; zaciekawienie, zainteresowanie» Zachłanna, natarczywa, niezdrowa ciekawość. Ciekawość poznawania ludzi, świata. Rozbudzić,… …   Słownik języka polskiego

  • dydaktyzm — m IV, D. u, Ms. dydaktyzmzmie, blm «pouczanie, moralizowanie, dążność moralizatorska» Unikał w swojej twórczości suchego dydaktyzmu. ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • encyklopedyzm — m IV, D. u, Ms. encyklopedyzmzmie, blm 1. «filozoficzno polityczny prąd o tendencjach postępowych, stworzony przez francuskich encyklopedystów, stanowiący ideologię burżuazji drugiej połowy XVIII w., walczącej z feudalizmem i absolutyzmem w imię… …   Słownik języka polskiego

  • kierunek — m III, D. kieruneknku, N. kieruneknkiem; lm M. kieruneknki 1. «strona, ku której zwraca się jakiś ruch lub zwrócony jest jakiś przedmiot; droga, linia prowadząca do jakiegoś miejsca, celu» Kierunek niewiadomy, południowy, poziomy, przeciwny.… …   Słownik języka polskiego

  • niepodległościowy — niepodległościowywi «związany z walką o niepodległość, wyrażający dążność do niepodległości; wolnościowy» Ruch niepodległościowy. Hasła niepodległościowe …   Słownik języka polskiego

  • normatywizm — m IV, D. u, Ms. normatywizmzmie, blm 1. lit. «dążność do formułowania na podstawie badań literatury schematycznych reguł i przepisów obowiązujących twórcę, charakterystyczna dla tradycyjnej poetyki» 2. praw. «kierunek w nauce prawa uznający za… …   Słownik języka polskiego

  • partykularyzm — m IV, D. u, Ms. partykularyzmzmie, blm «dążność do wyodrębnienia się z całości, do zachowania odrębności politycznej, gospodarczej, kulturalnej itp.; cecha właściwa partykularzowi, prowincjonalizm, zaściankowość» Partykularyzm gospodarczy,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”