Deformacja fizyczna, plastyczna.
Deformacja kręgosłupa, stopy, twarzy.
Deformacja osobowości człowieka.
Deformacja tekstu.
Powodować deformację postawy ciała.
Ulegać deformacji pod wpływem jakichś czynników.
Słownik języka polskiego . 2013.
deformacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. deformacjacji {{/stl 8}}{{stl 7}} proces polegający na utracie dotychczasowej formy, zmiana dotychczasowego kształtu, samoistna lub będąca wynikiem celowego działania; zniekształcenie, odkształcenie : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ВИНТООБРАЗНОСТЬ — дефект длинномерных металлоконструкций, проявляющийся в их кручении вокруг продольной оси (Болгарский язык; Български) винтообразност (Чешский язык; Čeština) šroubovitost; zkřížení (Немецкий язык; Deutsch) schraubenförmige Deformation (Венгерский … Строительный словарь
ДЕФОРМАЦИЯ — изменение формы и/или размеров тела под влиянием внешних сил и разного рода воздействий (изменение температуры и влажности, осадка опор и т.д.); в сопротивлении материалов и теории упругости количественная мера изменения размеров тела и углов… … Строительный словарь
ДЕФОРМАЦИЯ ПЛОСКАЯ — деформация тела при плоском напряжённо деформированном состоянии (Болгарский язык; Български) равнинна деформация (Чешский язык; Čeština) rovinná deformace (Немецкий язык; Deutsch) ebene Verformung (Венгерский язык; Magyar) síkbeli alakváltozás… … Строительный словарь
defiguracja — ż I, DCMs. defiguracjacji; lm D. defiguracjacji (defiguracjacyj) «zepsucie kształtu; deformacja, zniekształcenie» Defiguracja architektoniczna. Defiguracja budowli, rzeźby, zabytku architektonicznego. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
fałd — m IV, D. u, Ms. fałdłdzie; lm M. y 1. → fałda w zn. 1 Fałd skóry. Fałd kotary, zasłony. Twarz w tysiącach fałdów. ◊ Przysiąść, przysiadywać fałdów «zabrać się do intensywnej pracy, pilnie popracować, nie odrywać się od pracy» 2. geol. «deformacja … Słownik języka polskiego
fleksura — ż IV, CMs. fleksuraurze geol. «deformacja tektoniczna, polegająca na pionowym przemieszczeniu warstw skalnych bez przerwania ich ciągłości» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
odkształcenie — n I 1. rzecz. od odkształcić. 2. lm D. odkształcenieeń techn. «zmiana postaci (kształtu lub objętości) jakiegoś ciała, wywołana działaniem sił zewnętrznych, różnicą temperatury itp.; zniekształcenie, deformacja» ∆ Odkształcenie plastyczne… … Słownik języka polskiego
romański — romańskiscy 1. «powstały, wyrosły na gruncie starożytnej kultury rzymskiej; związany z kulturą starorzymską» Cywilizacja romańska. Pismo romańskie. ∆ Języki romańskie «języki wywodzące się z łaciny ludowej; należą do nich m.in.: rumuński, włoski … Słownik języka polskiego
skrzywienie — n I 1. rzecz. od skrzywić. 2. lm D. skrzywienieeń med. «deformacja» ∆ Boczne skrzywienie kręgosłupa «zniekształcenie polegające na odchyleniu anatomicznej osi kręgosłupa od linii środkowej ciała lub od osi mechanicznej, wzdłuż której w normalnych … Słownik języka polskiego
