Lekkie skrzywienie świadczyło o jego niezadowoleniu.
Bez skrzywienia znosi bolesne zabiegi.
Słownik języka polskiego . 2013.
skrzywienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. skrzywić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}skrzywienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. skrzywienieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ПЕРЕКОС — изменение проектной формы строительных конструкций вследствие упругих горизонтальных смещений отдельных элементов (Болгарский язык; Български) скосяване (Чешский язык; Čeština) zkřížení (Немецкий язык; Deutsch) Verkantung; Schiefstellung… … Строительный словарь
centra — ż IV, CMs. centratrze; lm D. centrater 1. sport. «w piłce nożnej: podanie piłki ze skrzydła do gracza na przedpolu bramki; piłka podana w ten sposób» Podać piłkę na centrę. Przyjąć centrę. 2. pot. «skrzywienie koła rowerowego» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
kifoskolioza — ż IV, CMs. kifoskoliozazie, blm «skrzywienie kręgosłupa ku tyłowi i na bok, wskutek wad rozwojowych lub przebytej krzywicy, gruźlicy» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
pokrzywić — dk VIa, pokrzywićwię, pokrzywićwisz, pokrzywićkrzyw, pokrzywićwił, pokrzywićwiony «nadać, zwykle wielu przedmiotom, krzywą linię, krzywy kształt; spowodować skrzywienie, wykrzywienie czegoś w wielu miejscach; zniekształcić» Pokrzywić pręt,… … Słownik języka polskiego
skolioza — ż IV, CMs. skoliozazie, blm med. «boczne skrzywienie kręgosłupa w różnych jego odcinkach, powstające głównie wskutek wad postawy, zmian w kręgach i porażeń grzbietu» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
wykoślawienie — n II 1. rzecz. od wykoślawić. 2. lm D. wykoślawieniewień «to, co jest wykoślawione, krzywe; miejsce wykoślawione, skrzywienie» przen. Wykoślawienia charakteru. wykoślawienie się rzecz. od wykoślawić się … Słownik języka polskiego
wypaczyć — dk VIb, wypaczyćczę, wypaczyćczysz, wypaczyćpacz, wypaczyćczył, wypaczyćczony wypaczać ndk I, wypaczyćam, wypaczyćasz, wypaczyćają, wypaczyćaj, wypaczyćał, wypaczyćany «spowodować wygięcie, zniekształcenie, skrzywienie czegoś» Wilgoć wypaczyła… … Słownik języka polskiego
zwichrowanie — n I 1. rzecz. od zwichrować. 2. lm D. zwichrowanieań «zniekształcenie, skrzywienie, deformacja» Naprostować, usunąć zwichrowanie czegoś … Słownik języka polskiego
centra — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. centratrze; lm D. centrater {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w grze w piłkę nożną podanie górą piłki ze skrzydła do zawodników atakujących na przedpolu bramki przeciwnika; podana … Langenscheidt Polski wyjaśnień
