deklasować

deklasować
ndk a. dk IV, \deklasowaćsuję, \deklasowaćsujesz, \deklasowaćsuj, \deklasowaćował, \deklasowaćowany
1. «powodować deklasację, obniżać pozycję społeczną (towarzyską) jednostki lub grupy»

Rozwój kapitalizmu deklasował drobnych fabrykantów.

Mezalians deklasował go towarzysko.

2. środ. sport. «osiągać rezultaty o klasę lepsze od przeciwników (w konkurencjach klasyfikowanych punktowo)»
deklasować się
1. strona zwrotna czas. deklasować

Deklasować się przez nałóg pijaństwa.

2. «być deklasowanym»

Po powstaniu styczniowym szlachta deklasowała się zasilając mieszczaństwo.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • deklasować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, deklasowaćsuję, deklasowaćsuje, deklasowaćany {{/stl 8}}– zdeklasować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}powodować obniżenie się pozycji społecznej jakiejś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • deklasować się – zdeklasować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} powodować obniżenie własnej pozycji społecznej, deklasować samego siebie {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • deklasowanie — ↨ deklasowanie się n I rzecz. od deklasować (się) …   Słownik języka polskiego

  • zdeklasować (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}deklasować (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”