- demencja
- ż I, DCMs. \demencjacji, blm«stały, postępujący spadek sprawności intelektualnej wywołany organicznymi zmianami w ośrodkowym układzie nerwowym; otępienie»‹łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
demencja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm, med. {{/stl 8}}{{stl 7}} postępujące zmniejszanie się sprawności umysłowej spowodowane zmianami chorobowymi w ośrodkowym układzie nerwowym (np. w przypadku miażdżycy naczyń mózgowych); otępienie <łac.>… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
otępienie — n I 1. rzecz. od otępić, otępieć. 2. «stan zaniku wrażliwości, energii; bierność, apatia, zobojętnienie, ociężałość, otępiałość» Po śmierci żony wpadł w otępienie. 3. lm D. otępienieeń med. psych. «stały, postępujący spadek sprawności… … Słownik języka polskiego