denaturacja

ż I, DCMs. \denaturacjacji, blm

chem. «zmienianie lub pozbawianie właściwości przyrodzonych produktu lub związku chemicznego przez dodawanie substancji nie dającej się łatwo oddzielić lub przez działanie czynnikami fizycznymi (np. ciśnieniem, wysoką temperaturą); denaturowanie»

Denaturacja spirytusu.

∆ Denaturacja białka «zmiana struktury białka wywołana czynnikami fizycznymi (np. temperaturą, napromieniowaniem) lub chemicznymi (np. kwasami, zasadami); może mieć charakter odwracalny i nieodwracalny»

‹fr.›