dendryt

m IV, D. -u, Ms. \dendrytycie; lm M. -y

1. anat. «drzewiasto rozgałęziona wypustka komórki nerwowej (neuronu), odbierająca impulsy nerwowe od innych komórek»

2. chem. «skupienie drobnych kryształów przypominające kształtem rozgałęzione drzewo, krzew lub paproć, tworzące się podczas tężenia stopów metali lub odlewów oraz podczas szybkiej krystalizacji w roztworze przesyconym; kryształ dendrytyczny»

3. miner. «krystaliczne osady minerałów (np. tlenku żelaza lub manganu) w postaci mchu, występujące na powierzchni skał»

‹z gr.›