- denuncjator
- m IV, DB. -a, Ms. \denuncjatororze; lm M. \denuncjatororzy, DB. -ów«ten, kto denuncjuje; donosiciel»
Słownik języka polskiego . 2013.
denuncjator
Look at other dictionaries:
denuncjator — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. denuncjatororze; lm M. denuncjatororzy {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek denuncjujący; donosiciel {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kapusta — denuncjator … Słownik gwary warszawskiej
denuncjatorka — ż III, CMs. denuncjatorkarce; lm D. denuncjatorkarek «kobieta denuncjator» … Słownik języka polskiego
denuncjatorski — przym. od denuncjator Akcja denuncjatorska … Słownik języka polskiego
donosiciel — m I, DB. a; lm M. e, DB. i «ten, kto donosi, oskarża; denuncjator, szpieg» Płatny donosiciel … Słownik języka polskiego
garbus — tajniak; denuncjator … Słownik gwary warszawskiej
denuncjatorka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. denuncjatorkarce; lm D. denuncjatorkarek {{/stl 8}}{{stl 7}} kobieta denuncjator {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
denuncjatorski — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. denuncjator: List denuncjatorski. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
donosiciel — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. i {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto donosi, zawiadamia kogoś o dokonaniu jakiegoś przestępstwa lub wykroczeniu przeciwko obowiązującym normom; denuncjator, szpieg : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wśród uczniów też… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
