Deprymować kogo swoim zachowaniem.
Jakaś sytuacja deprymuje kogoś.
Deprymował się słuchając narzekań.
Słownik języka polskiego . 2013.
deprymować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, deprymowaćmuję, deprymowaćmuje, deprymowaćany {{/stl 8}}– zdeprymować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować, by ktoś zaczął się czuć niepewnie, wprowadzać w zakłopotanie : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
deprymować się – zdeprymować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} tracić pewność siebie, wpadać w zakłopotanie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Deprymował się wytykanymi mu potknięciami. <łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
deprymowanie — ↨ deprymowanie się n I rzecz. od deprymować (się) … Słownik języka polskiego
deprymująco — przysłów. od deprymujący (p. deprymować) Ktoś (np. pijak), coś (np. niepogoda) działa na kogoś deprymująco … Słownik języka polskiego
deprymująco — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od imiesłowu deprymujący (formy cz. {{/stl 7}}{{stl 8}}deprymować{{/stl 8}}{{stl 7}}): Towarzystwo pięknej damy działało deprymująco na młodego chłopaka. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zdeprymować (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}deprymować (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
