- deszcz
- m II, D. -u (dżdżu); lm M. -e (dżdże), D. -ów (dżdżów)«opad atmosferyczny w postaci kropel wody spadających z chmury»
Ciepły, majowy, wiosenny deszcz.
Chwilowy, drobny, przelotny deszcz.
Deszcz ciągły, nawalny, rzęsisty, ulewny.
Chodzić w deszcz, po deszczu.
Moknąć na deszczu.
Przeczekać deszcz.
Schronić się przed deszczem.
Zanosi się, zbiera się na deszcz.
Deszcz kropi, leje, mży, pada, siąpi, zacina.
∆ Kwaśne deszcze «deszcze powstałe z wyemitowanych do atmosfery zanieczyszczeń przemysłowych, zawierające rozcieńczone kwasy: siarkowy i azotowy»∆ meteor. Deszcz zenitalny «deszcz padający w strefie międzyzwrotnikowej, gdy Słońce stoi w zenicie»◊ Spaść z deszczem «przyjść nagle, niespodzianie»◊ Dostać się, trafić, wpaść itp. z deszczu pod rynnę «znaleźć się w sytuacji jeszcze gorszej niż poprzednia»◊ Coś się mnoży, rośnie itp. jak grzyby po deszczu «coś mnoży się itp. niezwykle szybko, bujnie»◊ Czekać, wyglądać, pragnąć czegoś jak kania deszczu (dżdżu) «wyglądać czegoś niecierpliwie»□ Z dużej chmury mały deszcz.przen. Deszcz iskier, kul, łez, pocisków.
Deszcz obelg, pochwał, pocałunków.
Słownik języka polskiego . 2013.