- dłubacz
- m II, DB. -a; lm M. -e, DB. -ypogard. «ktoś skupiający uwagę tylko na rzeczach drobnych; także: powolny pracownik»
Słownik języka polskiego . 2013.
dłubacz
Look at other dictionaries:
dłubacz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} lekceważąco o kimś, kto zajmuje się tylko drobnymi rzeczami, fragmentami jakiejś dziedziny naukowej itp. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dłubek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIb, D. dłubekbka, pot., {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co dłubacz. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
