dogorywać

dogorywać
ndk I, \dogorywaćam, \dogorywaćasz, \dogorywaćają, \dogorywaćaj, \dogorywaćał
1. «przestawać się palić; dopalać się, dogasać»

Ogień, pożar dogorywał.

Dom już dogorywa.

Lampa powoli dogorywała.

2. «przestawać żyć, umierać; przestawać istnieć, kończyć się»

Chory dogorywa.

Powstanie dogorywało.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • dogorywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dogorywaćam, dogorywaća, dogorywaćają {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przygasać, palić się coraz słabiej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ogień dogorywa. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • konać — ndk I, konaćam, konaćasz, konaćają, konaćaj, konaćał «być w agonii, kończyć życie, dogorywać, umierać» Chory zaczął konać. Konać z głodu, z pragnienia, ze zmęczenia. ◊ Konać ze śmiechu «nie móc złapać tchu ze śmiechu, zaśmiewać się» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”