dogotować

dogotować
dk IV, \dogotowaćtuję, \dogotowaćtujesz, \dogotowaćtuj, \dogotowaćował, \dogotowaćowany - dogotowywać ndk VIIIa, \dogotowaćowuję, \dogotowaćowujesz, \dogotowaćowuj, \dogotowaćywał, \dogotowaćywany
1. «dokończyć gotowania, ugotować całkowicie»

Dogotować jarzynę, kartofle.

Dogotowywać obiad, kolację.

2. «ugotować pewną dodatkową ilość»

Trzeba dogotować mięsa, zupy.

dogotować się - dogotowywać się «ugotować się całkowicie»

Powoli dogotowywał się bigos.

Kartofle i buraki dogotowały się.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • dogotowywać się – dogotować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} kończyć się gotować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ziemniaki właśnie się dogotowują. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dogotowywać — → dogotować …   Słownik języka polskiego

  • dogotowanie — n I rzecz. od dogotować Dogotowanie mięsa, ryby. ∆ Na dogotowaniu «na chwilę przed zupełnym ugotowaniem» dogotowanie się rzecz. od dogotować się …   Słownik języka polskiego

  • dogotowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, dogotowywaćowuję, dogotowywaćowuje, dogotowywaćany {{/stl 8}}– dogotować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, dogotowywaćtuję, dogotowywaćtuje, dogotowywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • do- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne z uwydatnieniem odcieni uzupełniających znaczenie czasownika podstawowego» a) «oznaczające osiągnięcie (osiąganie) wyniku (celu), doprowadzenie jakiejś czynności do końca, np. doczytać, dodzierać,… …   Słownik języka polskiego

  • podochodzić — dk VIa, podochodzićdzi, podochodzićchodź, podochodzićdził, podochodzićdzony 1. «o wielu osobach, zwierzętach, rzeczach: dochodząc osiągnąć kolejno określone miejsce» W ciągu godziny podochodzili na miejsce zbiórki. Wszystkie listy podochodziły. 2 …   Słownik języka polskiego

  • rozprażyć — dk VIb, rozprażyćżę, rozprażyćżysz, rozprażyćpraż, rozprażyćżył, rozprażyćżony 1. «prażąc rozgrzać silnie; rozpalić» Rozprażyć żelazo do czerwoności. Ulica rozprażona upałem. Leżeć na rozprażonej słońcem plaży. 2. «prażąc na wpół ugotować, nie… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”