- dołożyć
- dk VIb, \dołożyćżę, \dołożyćżysz, \dołożyćłóż, \dołożyćżył, \dołożyćżony - dokładać ndk I, \dołożyćam, \dołożyćasz, \dołożyćają, \dołożyćaj, \dołożyćał, \dołożyćany1. «włożyć coś do tego, co już jest; dodać, dorzucić»
Dokładać drzewa pod kuchnię.
Dołożyć mięsa, zupy na talerz.
◊ Dołożyć do interesu, przedsiębiorstwa, majątku itp. «stracić na jakiejś transakcji, na działalności przedsiębiorstwa itp.»◊ Dołożyć starań, sił, zabiegów itp. do czegoś «postarać się o coś usilnie, nie szczędząc zabiegów»przen. «dodać, dołączyć coś do czegoś, np. swoją działalność, wypowiedź itp.; także: zmyślić coś, skłamać, dać się ponieść fantazji w opowiadaniu»Dołożyć do ogólnego dorobku wyniki swojej pracy.
Relacjonować wydarzenia, dokładając drugie tyle od siebie.
2. zwykle dk, pot. «uderzyć kogoś; sprawić komuś lanie, obić kogoś»Dołożyć komuś kijem, pasem.
dołożyć się - dokładać się «dodać, dorzucić coś od siebie; przyczynić się do czegoś własną pracą lub funduszami, wziąć w czymś udział»Dokładać się do budowy domu, szkoły, zamku.
Dołożyć się do wspólnego prezentu.
Słownik języka polskiego . 2013.