dorabiać
Look at other dictionaries:
dorabiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dorabiaćam, dorabiaća, dorabiaćają, dorabiaćany {{/stl 8}}– dorobić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, dorabiaćbię, dorabiaćbi, dorabiaćrób, dorabiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dorabiać się – dorobić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pracując, zmierzać do wzbogacenia się, zdobycia dóbr, zwłaszcza materialnych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dorabiać się na handlu. Dorobić się majątku, fortuny, samochodu, własnego… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dorabiać — Dorobić komuś gębę zob. gęba 2. Dorobić sobie na boku zob. bok 9 … Słownik frazeologiczny
przyprawiać – przyprawić [dorabiać – dorobić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}gębę {{/stl 13}}{{stl 7}} tworzyć komuś niekorzystny wizerunek, szkalować, spotwarzać, oczerniać kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Była nielubiana, bo wszystkim znajomym przyprawiała gębę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dorobić — dk VIa, dorobićbię, dorobićbisz, dorobićrób, dorobićbił, dorobićbiony dorabiać ndk I, dorobićam, dorobićasz, dorobićają, dorobićaj, dorobićał, dorobićany 1. «zrobić, przyprawić coś brakującego; zrobić coś dodatkowo, jako dodatek do czegoś»… … Słownik języka polskiego
bankierstwo — n III, Ms. bankierstwowie, blm 1. «zajęcie, zawód bankiera» Dorabiać się na bankierstwie. Rozwój bankierstwa w Anglii. 2. przestarz. «ogół bankierów» Przedstawiciel bankierstwa … Słownik języka polskiego
fucha — ż III, CMs. fusze; lm D. fuch 1. pot. «praca wykonywana nielegalnie w godzinach służbowych środkami danej instytucji, ale dla własnej korzyści, lub poza godzinami, bez odpowiednich uprawnień» Robić fuchę. Mieć fuchy. Dorabiać fuchami. 2. pot.… … Słownik języka polskiego
muzyka — ż III, CMs. muzykayce 1. blm «dziedzina sztuki, której tworzywem artystycznym są dźwięki zorganizowane w kompozycyjną całość; utwory, melodie wykonywane na instrumentach lub przez głos ludzki; komponowanie, granie, śpiewanie» Muzyka poważna,… … Słownik języka polskiego
pięć — m. os. pięciu; DCMs. pięciu, N. pięcioma, pięciu 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 5» Pięć minut. Pięć godzin lekcyjnych. Pięć lat więzienia. W pokoju było pięciu mężczyzn. Pięć razy coś robić. Nie mam pięciu złotych reszty. Pojechał z… … Słownik języka polskiego
pióro — n III, Ms. piórze; lm D. piór 1. «wytwór naskórka ptaków składający się z części dolnej (dudki) i górnej (stosiny), z której wyrastają w dwie strony gęste promienie, tworzące tzw. chorągiewkę; w lm upierzenie» Pióra ptasie puchowe, pokrywowe.… … Słownik języka polskiego
