- dorycki
- \doryckiccy«odnoszący się do Dorów, jednego z trzech głównych szczepów w starożytnej Grecji»∆ archit. Porządek dorycki «jeden z trzech klasycznych porządków architektonicznych, powstały w starożytnej Grecji w VII wieku p.n.e.; cechuje go surowość, monumentalność i ciężkie proporcje»∆ Kolumna dorycka «kolumna bez bazy, o trzonie ostro żłobkowanym, zwężającym się ku górze i głowicy składającej się z echinusa i abakusa»‹gr.›
Słownik języka polskiego . 2013.