dostatek

dostatek
m III, D. \dostatektku, N. \dostatektkiem
1. blm
«dobrobyt, zamożność, bogactwo»

Żyć w dostatku.

2. lm M. \dostatektki, D. \dostatektków
zwykle w lm, przestarz. «to, co się posiada, mienie, dobytek»

Używać dostatków.

◊ dziś żywa: Opływać w dostatki «być zamożnym, bogatym»
3. blm
przestarz. «wystarczająca, zadowalająca ilość czegoś; zasób, obfitość»

Dostatek chleba, mięsa, owoców.

◊ dziś żywa: Mieć czegoś pod dostatkiem «mieć czegoś dosyć, wystarczająco dużo, w bród»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • dostatek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. dostatektku, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dobre warunki materialne : {{/stl 7}}{{stl 10}}Żyć w dostatku. Wychowany we względnym dostatku. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • miska — 1. Jeść z jednej miski «być z kimś w wielkiej zażyłości (zwykle o przyjaźni z lat dziecinnych)»: Wasi chłopcy zaprzyjaźnili się z moim Wasylem. Żyją jak bracia, z jednej miski jedzą. J. Krzysztoń, Wielbłąd. 2. Pełna miska «dostatek, dobrobyt»: ( …   Słownik frazeologiczny

  • dobrobyt — m IV, D. u, Ms. dobrobytycie, blm «dostatek, zamożność» Powszechny dobrobyt. Wzrost dobrobytu. Osiągnąć dobrobyt. Zapewnić komu dobrobyt …   Słownik języka polskiego

  • komfort — m IV, D. u, Ms. komfortrcie, blm «ogół urządzeń i warunków zewnętrznych zapewniających wygody życiowe, łączących dostatek z elegancją» Mieszkanie urządzone z komfortem. Żyć w komforcie. ‹ang.› …   Słownik języka polskiego

  • majątek — m III, D. majątektku, N. majątektkiem; lm M. majątektki 1. «posiadłość, własność ziemska» Majątek ziemski. Dziedziczny, rodowy, rodzinny majątek. Parcelacja majątku. Dzierżawić majątek. Zarządzać majątkiem. 2. «ogół dóbr należących do danej osoby …   Słownik języka polskiego

  • majętność — ż V, DCMs. majętnośćści 1. lm MD. majętnośćści przestarz. «majątek ziemski, posiadłość ziemska; dobra» 2. blm przestarz. «mienie; dostatek, bogactwo» …   Słownik języka polskiego

  • obfitość — ż V, DCMs. obfitośćści, blm «wielka ilość, liczba czegoś; bogactwo, dostatek» Obfitość śniegu w górach. Obfitość złota w skarbcu. ∆ Róg obfitości «róg mitycznej kozy Amaltei, karmicielki Zeusa, mający moc stałego napełniania się płodami ziemi;… …   Słownik języka polskiego

  • pełnia — ż I, DCMs. pełniani; lm D. pełniani 1. «faza Księżyca, podczas której jego połowa widoczna z Ziemi jest całkowicie oświetlona przez Słońce; Księżyc w tej fazie» Księżyc w pełni. Poblask pełni. ◊ Twarz jak księżyc w pełni «twarz okrągła, pyzata» 2 …   Słownik języka polskiego

  • zasobność — ż V, DCMs. zasobnośćści, blm 1. «obfitość jakichś zasobów, dobre zaopatrzenie w coś» Zasobność złóż węglowych. Zasobność gleb w mikroelementy. 2. «zamożność, dostatek» Zasobność państwa …   Słownik języka polskiego

  • dastotkas — 1 ×dastõtkas (l. dostatek) sm. (2) [K] perteklius, išteklius, gausa, apstas, lobis: Bročiai dastotke gyvena, t. y. kiek reikia, turi J. Ar neregime, kaip jie nebagai yra pilni dastotkuose savo MP7 …   Dictionary of the Lithuanian Language

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”