Obfitość śniegu w górach.
Obfitość złota w skarbcu.
Słownik języka polskiego . 2013.
obfitość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. obfitośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} bardzo duża ilość czegoś; dostatek, bogactwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obfitość szczegółów. Obfitość opadów. Obfitość grzybów. Obfitość śniegu.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obfitość — Róg obfitości zob. róg 4 … Słownik frazeologiczny
bania — 1. pot. Ktoś, coś (jest) do bani; do bani z kimś, z czymś «zwrot wyrażający niezadowolenie z kogoś, z czegoś; ktoś, coś nie nadaje się do niczego»: Wreszcie pierwsza runda i skacze nasz bohater. (...) Następuje chwila ciszy w oczekiwaniu na wynik … Słownik frazeologiczny
róg — 1. Pokazywać rogi «stawać się hardym, krnąbrnym, zuchwałym»: Tak to jest. Dzieci podporządkowują się woli starszych, bo nie mogą inaczej – aż do czasu, w którym niektóre zaczynają mimo wszystko pokazywać starszym rogi. To znaczy buntować się,… … Słownik frazeologiczny
bogactwo — n III, Ms. bogactwowie; lm D. bogactwoactw 1. «ogół dóbr mających dużą wartość materialną, zasobność w te dobra; majątek, skarb, zamożność, majętność, dobrobyt» Bogactwa kopalne, naturalne, mineralne. Mieć wielkie bogactwa. Osiągnąć bogactwo. 2.… … Słownik języka polskiego
cerkiewizm — m IV, D. u, Ms. cerkiewizmzmie; lm M. y jęz. «wyraz, forma gramatyczna lub konstrukcja składniowa przejęte przez któryś z języków słowiańskich z języka staro cerkiewno słowiańskiego» Obfitość cerkiewizmów w językach literackich Słowian… … Słownik języka polskiego
co — D. czego, C. czemu, NMs. czym, blm 1. «zaimek zastępujący rzeczownik, najczęściej nieosobowy, używany w pytaniach, w zdaniach pytających lub ich równoważnikach, a także występujący często jako wyraz uzupełniający, wiążący lub przyłączający zdania … Słownik języka polskiego
dostatek — m III, D. dostatektku, N. dostatektkiem 1. blm «dobrobyt, zamożność, bogactwo» Żyć w dostatku. 2. lm M. dostatektki, D. dostatektków zwykle w lm, przestarz. «to, co się posiada, mienie, dobytek» Używać dostatków. ◊ dziś żywa: Opływać w dostatki… … Słownik języka polskiego
kolokwializm — m IV, D. u, Ms. kolokwializmzmie 1. lm M. y «wyraz lub wyrażenie używane tylko w swobodnej, potocznej mowie» Obfitość kolokwializmów we współczesnej prozie. 2. blm «język mówiony, potoczny; styl języka mówionego» Kolokwializm młodej poezji. ‹ang … Słownik języka polskiego
mnogość — ż V, DCMs. mnogośćści 1. blm książk. «duża liczba czegoś; mnóstwo, obfitość» Mnogość zwierzyny w lesie. Mnogość poglądów, aktów prawnych. Mnogość typów samochodów. 2. lm MD. mnogośćści mat. «zbiór» ∆ Teoria mnogości «dział matematyki zajmujący… … Słownik języka polskiego
