dowolnie

dowolnie
«według własnej woli, własnych chęci, w sposób niczym nie krępowany»

Można dowolnie ustawiać te przedmioty.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • dowolnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} według własnej woli; tak, jak się chce; w sposób nieskrępowany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Miejsca na sali można zajmować dowolnie. Dzieci do szkoły mogą ubierać się dowolnie. Wybierać dowolnie przyjaciół …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dodekafonia — ż I, DCMs. dodekafonianii, blm muz. «dwunastodźwiękowa, atonalna technika komponowania utworów muzycznych, w której brak jest centrum tonalnego dzięki równouprawnieniu wszystkich 12 dźwięków oktawy, ułożonych w dowolnie obraną serię» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • fakultatywnie — książk. «dowolnie, nie obowiązująco, pozostawiając do wyboru» Postanowić coś fakultatywnie …   Słownik języka polskiego

  • glosolalia — ż I, DCMs. glosolalialii 1. lm D. glosolalialii «dowolnie tworzone zespoły dźwięków bez znaczenia, np. w przyśpiewkach ludowych» 2. blm «w niektórych kultach religijnych: wykrzykiwanie w stanie ekstazy bezładnych słów i dźwięków uważanych za… …   Słownik języka polskiego

  • krotnik — m III, D. a, N. krotnikkiem; lm M. i ∆ techn. Krotnik fotoelektryczny «komórka fotoelektryczna, w której wykorzystuje się wtórną emisję elektronów w celu wzmocnienia prądu» ∆ Krotnik napięcia «urządzenie umożliwiające uzyskanie z baterii o niskim …   Słownik języka polskiego

  • martwy — martwywi «taki, który nie żyje; o roślinie: zwiędły, uschnięty; o przedmiocie: nieżywotny, nieożywiony» Padł martwy na polu walki. Martwe zwierzę. Martwe gałązki. To jak martwa opoka nie zwróci w stronę oka, to strzela wkoło oczyma, to się łzami… …   Słownik języka polskiego

  • różniczka — ż III, CMs. różniczkaczce; lm D. różniczkaczek ∆ mat. Różniczka funkcji «iloczyn pochodnej danej funkcji przez dowolnie mały przyrost jej zmiennej niezależnej» …   Słownik języka polskiego

  • zmienny — zmiennyni 1. «ulegający zmianom, wahaniom, wykazujący zmiany, taki, w którym występują zmiany, łatwo zmieniający się, coraz to inny; niejednakowy, niestały» Zmienne wiatry. Zmienna pogoda. Mieć zmienny humor. Samochód jechał ze zmienną szybkością …   Słownik języka polskiego

  • burgrabia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IX {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} urzędnik w zamkach oraz w miastach królewskich i biskupich w średniowiecznych Niemczech, sprawujący funkcje wojskowe i sądownicze {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • choćby — I {{/stl 13}}{{stl 8}}spój. {{/stl 8}}{{stl 7}} wprowadza zdania podrzędne lub ich części, wyrażające pewien kontrast, przeciwieństwo, nieskuteczność przeciwdziałania jakimś zdarzeniom, zapowiada wystąpienie pewnych treści mimo treści innych,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”