drapieżny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, drapieżnyni, drapieżnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o zwierzęciu: zabijający inne zwierzęta i żywiący się ich mięsem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ssaki, ptaki drapieżne. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ptak — m III, DB. a, N. ptakkiem; lm M. i 1. «zwierzę kręgowe z gromady o tej samej nazwie» Ptak dziki, hodowany, drapieżny, śpiewający. Świergot, śpiew ptaka. Karmić ptaki domowe. Polować na ptaki. Lekki, wolny jak ptak. ∆ łow. Ptak łowczy «ptak… … Słownik języka polskiego
aligator — m IV, DB. a, Ms. aligatororze; lm M. y zool. «Alligator, drapieżny gad z rzędu krokodyli o masywnej głowie, lekko zwężonym pysku z wystającymi na zewnątrz zębami górnej szczęki; występuje w wodach i bagnach Azji i Ameryki, także hodowany ze… … Słownik języka polskiego
białosęp — m IV, DB. a, Ms. białosęppie; lm M. y zool. «Nephron perenopterus, ptak drapieżny, wszystkożerny, o białym upierzeniu z czarnymi lotkami; występuje w Eurazji i Afryce, jest chroniony; ścierwnik biały» … Słownik języka polskiego
białozór — m IV, DB. białozórzora, Ms. białozórzorze; lm M. białozórzory zool. «Falco rusticolus, ptak drapieżny, głównie ptakożerny, z rodziny sokołów, występujący w około sześciu odmianach, gnieżdżący się w najbardziej na północ położonych okolicach… … Słownik języka polskiego
bielik — m III, DB. a, N. bielikkiem; lm M. i 1. roln. «choroba roślin z rodziny krzyżowych, wywoływana przez pasożytniczy grzyb, objawiająca się występowaniem, zwłaszcza na łodygach, białych, błyszczących pęcherzyków, z których wysypują się zarodniki;… … Słownik języka polskiego
błotniak — m III, DB. a, N. błotniakkiem; lm M. i zool. «Circus, ptak drapieżny z rodziny sokołów, rozpowszechniony prawie na całym świecie; w Polsce występują cztery gatunki, np. błotniak stawowy, błotniak zbożowy» … Słownik języka polskiego
bombardier — m IV, DB. a, Ms. bombardiererze 1. lm M. bombardiererzy, DB. ów «stopień wojskowy w artylerii polskiej, odpowiadający starszemu strzelcowi w piechocie» 2. lm M. bombardiererzy, DB. ów hist. «żołnierz obsługujący bombardę» 3. lm MB. y zool.… … Słownik języka polskiego
ceratozaur — m IV, DB. a, Ms. ceratozauraurze; lm M. y paleont. «Ceratosaurus, kopalny gad drapieżny z grupy dinozaurów, o dużej głowie z rogiem na kościach nosowych, dochodzący do 3 m wysokości, poruszający się w pozycji pionowej; żył w górnej kredzie na… … Słownik języka polskiego
diabeł — m IV, DB. diabełbła, C. diabełbłu, Ms. diabełble; lm M. te diabełbły, ci diabełbli, DB. diabełbłów «w judaizmie i chrześcijaństwie: anioł upadły, strącony przez Boga do piekieł, kuszący ludzi do grzechu; zły duch, szatan, czart» Czysty, istny,… … Słownik języka polskiego
