dreszcz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. y {{/stl 8}}{{stl 7}} uczucie zimna wraz z towarzyszącymi mu skurczami niektórych mięśni, będące rezultatem nagłej gorączki lub emocjonalnej reakcji na jakiś bodziec zewnętrzny; ciarki, mrowie : {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przebiec — + rzad. przebiegnąć dk Vc, przebiecbiegnę, przebiecbiegniesz, przebiecbiegnij, przebiecbiegł, przebiecbiegła, przebiecbiegli przebiegać ndk I, przebiecam, przebiecasz, przebiecają, przebiecaj, przebiecał 1. «biegnąc przenieść się z miejsca na… … Słownik języka polskiego
дрожь — ж., род. п. дрожи (см. также дрогнуть), укр. дрож, дрижа ж. дрожь . Родственно лит. drugỹs лихорадка; бабочка , лтш. drudzis перемежающаяся лихорадка , др. прусск. drogis тростник ; см. И. Шмидт, Vok. 2, 35; Фик 1, 468; Эндзелин, СБЭ 197;… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
chodzić — 1. Chodząca cnota, cnotliwość, dobroć, powaga, uczciwość itp. «o człowieku godnym, dobrym, rozsądnym, uczciwym itp.»: Moja teściowa, kobieta niezwykle energiczna i uczynna, uchodzi we wsi (...) za chodzącą dobroć. PorD 5/1999. 2. Chodząca kronika … Słownik frazeologiczny
plecy — 1. Chować, kryć się za czyimiś plecami «nie chcąc ponosić ryzyka, korzystać z tego, że ktoś inny się naraża»: Organizatorzy bezprawia, o których mówię, jako osłony używają osób w bardzo podeszłym wieku i ciężko chorych, wobec których ograniczone… … Słownik frazeologiczny
włosy — 1. Rwać, wyrywać, drzeć (sobie) włosy z głowy «bardzo rozpaczać, czasem czyniąc przy tym gest sugerujący wyrywanie sobie włosów»: Rwał włosy z głowy, że taki wstyd, bo jeszcze w rodzie Sibersteinów złodzieja nie było. W. Żukrowski, Za kurtyną.… … Słownik frazeologiczny
chodzić — ndk VIa, chodzę, chodzisz, chodź, chodził 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, udawać się dokądś stawiając kroki, stąpając» Chodzić lekko, szybko, pieszo, piechotą. Chodzić na palcach, energicznym krokiem. Chodzić po lesie, po górach. Chodzić… … Słownik języka polskiego
dreszczowiec — m II, D. wca; lm M. dreszczowiecwce, D. dreszczowiecwców środ. «film sensacyjny, rzadziej powieść mające wywoływać dreszcz emocji, grozy» Obejrzeć, przeczytać dreszczowiec … Słownik języka polskiego
dreszczowy — przym. od dreszcz … Słownik języka polskiego
dreszczyk — m III, D. u, N. dreszczykkiem; lm M. i zdr. od dreszcz Poczuć dreszczyk. Coś przyprawia kogoś o dreszczyk. ◊ Opowieści, opowiadania itp. z dreszczykiem «opowiadania o treści sensacyjnej, wywołującej grozę» … Słownik języka polskiego
