dwudzielny

dwudzielny
«podzielony, dzielący się na dwie części, składający się z dwóch części»
bot. Łodyga dwudzielna «łodyga rozwidlająca się, mająca dwie odnogi»
bud. Okno dwudzielne «okno, którego pole jest podzielone pionowo na dwie części»
lit. Wiersz dwudzielny «wiersz podzielony średniówką na dwie części»
med. Dwudzielna zastawka serca «dwupłatkowa zastawka serca między lewym przedsionkiem i lewą komorą serca»
muz. Takt dwudzielny «parzysty takt muzyczny na dwa»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • dwudzielny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} dzielący się na dwie części, złożony z dwóch części; idący dwoma torami; przedzielony, dwutorowy, dwuczęściowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dwudzielna fabuła filmu. Łodyga dwudzielna. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • miłorząb dwudzielny — dviskiautis ginkmedis statusas T sritis vardynas apibrėžtis Ginkmedinių šeimos dekoratyvinis, maistinis, vaistinis augalas (Ginkgo biloba), paplitęs Azijoje, kitur – auginamas. Jo sėklos valgomos. atitikmenys: lot. Ginkgo biloba angl. ginkgo;… …   Lithuanian dictionary (lietuvių žodynas)

  • dychotomiczny — «dwudzielny» ∆ log. Podział dychotomiczny «podział, w którym klasa przedmiotów podlegająca podziałowi zostaje rozdzielona na dwie podklasy wyłączające się, np. podział liczb naturalnych na parzyste i nieparzyste» ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

  • kiełzno — n III, Ms. kiełznołźnie; lm D. kiełzn «krótki, stalowy albo żelazny pręt, jednodzielny lub dwudzielny, wkładany koniowi do pyska, będący częścią uzdy i umożliwiający kierowanie koniem» …   Słownik języka polskiego

  • szczypce — blp, D. szczypcepiec a. szczypceców 1. «narzędzie ręczne, zakończone dwiema zaciskającymi się szczękami, którymi się chwyta przedmioty; cęgi, kleszcze» Szczypce metalowe, drewniane. Szczypce ślusarskie, kowalskie, ogrodowe. Szczypce do węgla.… …   Słownik języka polskiego

  • wędzidło — n III, Ms. wędzidłodle; lm D. wędzidłodeł «krótki, metalowy pręt, zwykle dwudzielny, stanowiący część uzdy, wkładany koniowi do pyska; umożliwia kierowanie zwierzęciem» Założyć, zdjąć koniowi wędzidło. Koń gryzie, zrywa wędzidło …   Słownik języka polskiego

  • dychotomiczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} oparty na dychotomii; dwudzielny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podział dychotomiczny. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rytm — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. rytmmie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pojawianie się, powtarzanie się czegoś regularnie w jednakowych odstępach czasu, rzadziej w przestrzeni; następowanie w określonej… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Ginkgo — dviskiautis ginkmedis statusas T sritis vardynas apibrėžtis Ginkmedinių šeimos dekoratyvinis, maistinis, vaistinis augalas (Ginkgo biloba), paplitęs Azijoje, kitur – auginamas. Jo sėklos valgomos. atitikmenys: lot. Ginkgo biloba angl. ginkgo;… …   Lithuanian dictionary (lietuvių žodynas)

  • Ginkgo biloba — dviskiautis ginkmedis statusas T sritis vardynas apibrėžtis Ginkmedinių šeimos dekoratyvinis, maistinis, vaistinis augalas (Ginkgo biloba), paplitęs Azijoje, kitur – auginamas. Jo sėklos valgomos. atitikmenys: lot. Ginkgo biloba angl. ginkgo;… …   Lithuanian dictionary (lietuvių žodynas)

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”