wędzidło

wędzidło
n III, Ms. \wędzidłodle; lm D. \wędzidłodeł
«krótki, metalowy pręt, zwykle dwudzielny, stanowiący część uzdy, wkładany koniowi do pyska; umożliwia kierowanie zwierzęciem»

Założyć, zdjąć koniowi wędzidło.

Koń gryzie, zrywa wędzidło.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • wędzidło — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. wędzidłodle; lm D. wędzidłodeł {{/stl 8}}{{stl 7}} część uprzęży konia: metalowy pręt wkładany do pyska, umożliwiający kierowanie koniem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Założyć wędzidło koniowi. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wędzidło — Popuścić, puścić wędzidła komuś, czemuś zob. popuścić …   Słownik frazeologiczny

  • Marcin Czechowic — Martin Czechowic (or Marcin Czechowic) (c. 1532, Zbąszyń, Poland – 1613) was a Polish Socinian (Unitarian) minister, theologian and writer.[1] Contents 1 Life 1.1 Conversion to Calvinism 1.2 …   Wikipedia

  • Поводовский — Иероним (Powodowski, 1543 1613) польский богослов; был каноником. Писал по латыни и по польски догматические сочинения, жития святых и проповеди. Особенно широкую известность приобрел своими полемическими сочинениями против еретиков; за ним… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • gryźć — ndk XI, gryzę, gryziesz, gryź, gryzł, gryźli, gryziony 1. «ciąć, miażdżyć, rozrywać zębami; przyciskać, chwytać zębami, trzymać, obracać w zębach» Gryźć chleb, mięso. Pies gryzie kość. Gryźć palce z bólu. Gryźć wargi ze zdenerwowania. Koń gryzł… …   Słownik języka polskiego

  • kiełznać — ndk I, kiełznaćam, kiełznaćasz, kiełznaćają, kiełznaćał, kiełznaćany «zakładać koniowi uzdę, wędzidło» Kiełznać konie. przen. «poskramiać, hamować, ujarzmiać» Kiełznać namiętności, porywy, siły przyrody …   Słownik języka polskiego

  • okiełznać — + rzad. okiełzać dk I, okiełznaćam, okiełznaćasz, okiełznaćają, okiełznaćaj, okiełznaćał, okiełznaćany okiełznywać ndk VIIIa, okiełznaćnuję, okiełznaćnujesz, okiełznaćnuj, okiełznaćywał, okiełznaćywany, rzad. okiełzywać ndk VIIIa, okiełznaćzuję,… …   Słownik języka polskiego

  • rozkiełznać — + rzad. rozkiełzać dk I, rozkiełznaćam, rozkiełznaćasz, rozkiełznaćają, rozkiełznaćaj, rozkiełznaćał, rozkiełznaćany rozkiełznywać ndk VIIIa, rozkiełznaćnuję, rozkiełznaćnujesz, rozkiełznaćnuj, rozkiełznaćywał, rozkiełznaćywany, rzad.… …   Słownik języka polskiego

  • kiełznać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, kiełznaćam, kiełznaća, kiełznaćają, kiełznaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zakładać koniowi uzdę lub wędzidło : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kiełznać konie, klacz. {{/stl 10}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • okiełznywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, okiełznywaćnuję, okiełznywaćnuje, okiełznywaćany {{/stl 8}}– okiełznać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, okiełznywaćam, okiełznywaća, okiełznywaćają, okiełznywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”