dwuwiersz

dwuwiersz
m II, D. -a; lm M. -e, D. -y
1. «utwór poetycki, np. fraszka, epigramat mieszczący się w dwu liniach (wierszach); wyjątek z dłuższego utworu liczący dwa wiersze»
2. «powtarzający się układ dwóch wersów, najczęściej połączonych rymem; stanowi najkrótszy układ stroficzny; dystych»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • dwuwiersz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} króciutki, składający się z dwóch wersów (wierszy) utwór poetycki, np. fraszka, sentencja {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2 …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dystych — m III, D. u; lm M. y lit. «utwór lub zwrotka złożona z dwu wersów, połączonych zwykle rymem parzystym; dwuwiersz» Poemat pisany dystychami. ∆ Dystych elegijny «dwuwiersz złożony z heksametru i pentametru, używany zwykle w elegiach klasycznych»… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”