Poemat pisany dystychami.
Słownik języka polskiego . 2013.
dwuwiersz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «utwór poetycki, np. fraszka, epigramat mieszczący się w dwu liniach (wierszach); wyjątek z dłuższego utworu liczący dwa wiersze» 2. «powtarzający się układ dwóch wersów, najczęściej połączonych rymem; stanowi… … Słownik języka polskiego
elegijny — elegijnyni «związany z elegią, właściwy elegii, smutny, żałobny» Poezja elegijna. Elegijny ton listu. ∆ lit. Dystych elegijny «w metryce starożytnej: strofa dwuwierszowa klasycznej elegii, składająca się z heksametru i pentametru» … Słownik języka polskiego
pentametr — m IV, D. u, Ms. pentametrtrze; lm M. y lit. «w wersyfikacji antycznej: wiersz złożony z pięciu stóp daktylicznych, tworzący wraz z heksametrem dystych elegijny; również w wersyfikacji polskiej: podobny wiersz, w którym stopy akcentowe są… … Słownik języka polskiego
