dyżurny

dyżurny
\dyżurnyni
«pełniący dyżur, dyżurujący»

Siostra dyżurna.

Dyżurny oficer.

Dyżurny synoptyk.

Lekarz dyżurny.

dyżurny w użyciu rzecz. «osoba pełniąca dyżur»

Dyżurny pilnuje porządku w klasie.

∆ Dyżurny ruchu «urzędnik kolejowy zarządzający ruchem pociągów na stacji»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • dyżurny — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, dyżurnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pełniący dyżur : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dyżurny sierżant z posterunku policji. Lekarz dyżurny. Dyżurny pracownik wodociągów. Oficer dyżurny …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Wacław Kostek-Biernacki — (1882 1957) was a Polish politician, soldier and writer. He was an activist for the Polish Socialist Party. He was a member of the Polish Military Organization and the Polish Legions in World War I. He supported Józef Piłsudski s May Coup. He… …   Wikipedia

  • Костек-Бернацкий — Костек Бернацкий, Вацлав Вацлав Костек Бернацкий Wacław Kostek Biernacki Вацлав Костек Бернацкий в 1914 …   Википедия

  • Костек-Бернацкий, Вацлав — Вацлав Костек Бернацкий Wacław Kostek Biernacki …   Википедия

  • wisieć — 1. pot. Coś wisi na kimś jak na kołku, jak na kiju, jak na wieszaku, jak worek «jakieś ubranie jest dla kogoś zbyt luźne, za obszerne, niedopasowane»: (...) siedział w chałupie około tygodnia. Nie był ciekaw świata. Dopiero w niedzielę, ubrany w… …   Słownik frazeologiczny

  • lekarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y «ten, kto mając odpowiednie kwalifikacje i uprawnienia zajmuje się zawodowo leczeniem» Znany, wzięty lekarz. Lekarz naczelny, rejonowy, zakładowy. Lekarz dyżurny. Lekarz dentysta, laryngolog. Lekarz chorób dziecięcych …   Słownik języka polskiego

  • meteorolog — m III, DB. a, N. meteorologgiem; lm M. owie a. meteorologodzy, DB. ów «specjalista w zakresie meteorologii; synoptyk» Dyżurny meteorolog …   Słownik języka polskiego

  • oficer — m IV, DB. a, Ms. oficererze; lm M. owie (oficererzy), DB. ów «w siłach zbrojnych, w wojskach lądowych i lotniczych: żołnierz w stopniu podporucznika lub wyższym; w innych organizacjach o strukturze wojskowej, np. w policji, straży pożarnej: ten,… …   Słownik języka polskiego

  • peronowy — peronowywi przym. od peron Dyżurny peronowy. Tunel peronowy. ∆ Bilet peronowy «bilet uprawniający do wejścia na peron» …   Słownik języka polskiego

  • ruch — m III, D. u; lm M. y 1. «zmiana położenia punktu materialnego (ciała) w stosunku do innych punktów dokonująca się w czasie; posuwanie się, przesuwanie się w pewnym kierunku» Ruch ciał w przestrzeni. Obserwować ruch spadającego przedmiotu. ∆ anat …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”