elektronowy

elektronowy
przym. od elektron
a) w zn. 1:

Elektronowa teoria atomu.

Emisja elektronowa.

Fizyka elektronowa.

Optyka elektronowa.

pot. Mózg elektronowy «maszyna licząca»
fiz. Lampa elektronowa «przyrząd elektronowy, w którym przewodzenie odbywa się w próżni lub w środowisku gazowym wewnątrz próżnioszczelnego naczynia; ma szerokie zastosowanie w radiotechnice»
b) w zn. 2:

Pył elektronowy.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • elektronowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. elektron I: Fizyka, optyka elektronowa. Licznik, mikroskop elektronowy. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • puknąć się — pot. Puknij się, stuknij się w czoło, w głowę, posp. w łeb «słowa kierowane do osoby, która mówi głupstwa»: Maniuś, ona mi się nawet podoba. – Co? – zdumiał się Paragon. – Widziałeś, ma ładne oczy. – Puknij się w głowę. Detektyw nie musi mieć… …   Słownik frazeologiczny

  • pukać się — pot. Puknij się, stuknij się w czoło, w głowę, posp. w łeb «słowa kierowane do osoby, która mówi głupstwa»: Maniuś, ona mi się nawet podoba. – Co? – zdumiał się Paragon. – Widziałeś, ma ładne oczy. – Puknij się w głowę. Detektyw nie musi mieć… …   Słownik frazeologiczny

  • elektrofon — m IV, D. u, Ms. elektrofonnie; lm M. y muz. «instrument muzyczny, w którym dźwięk powstaje za pośrednictwem drgań elektrycznych i jest emitowany przez głośnik (np. gitara elektryczna, fortepian elektronowy)» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • lampa — ż IV, CMs. lampapie; lm D. lamp 1. «urządzenie służące do wytwarzania sztucznego oświetlenia za pomocą prądu elektrycznego lub przez spalanie nafty, oleju, spirytusu, gazu» Lampa elektryczna, gazowa, naftowa. Lampa stojąca, wisząca. Zapalić,… …   Słownik języka polskiego

  • magiczny — 1. «dotyczący magii, właściwy magii» Sztuka magiczna. Obrzędy, zaklęcia magiczne. ∆ fiz. Liczby magiczne «nazwa grupy liczb całkowitych 2, 8, 20, 28, 50, 82 i 126 przyjęta ze względu na to, że jądra atomowe zawierające tyle protonów lub neutronów …   Słownik języka polskiego

  • mikroskop — m IV, D. u, Ms. mikroskoppie; lm M. y «przyrząd umożliwiający otrzymywanie silnie powiększonych obrazów bardzo małych przedmiotów i ich szczegółów, niedostrzegalnych gołym okiem» Szkiełko mikroskopu. Patrzeć przez mikroskop. Badać, oglądać coś… …   Słownik języka polskiego

  • mózg — m III, D. u, N. mózggiem; lm M. i 1. «zespół najwyższych ośrodków czuciowych, kojarzeniowych i ruchowych, stanowiący część układu nerwowego, znajdujący się w jamie czaszki u kręgowców; składa się z dwu półkul mózgowych, móżdżku i rdzenia… …   Słownik języka polskiego

  • oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …   Słownik języka polskiego

  • oscyloskopowy — przym. od oscyloskop ∆ Lampa oscyloskopowa «lampa elektronopromieniowa z ekranem luminescencyjnym, na którym promień elektronowy kreśli świecące linie; ma zastosowanie w oscyloskopie» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”