emocja

emocja
ż I, DCMs. \emocjacji; lm D. \emocjacji (\emocjacyj)
«przejęcie się czymś, podniecenie, wzruszenie, wzburzenie; silne przeżycie uczuciowe, np. gniewu, strachu, radości»

Gwałtowna, niespodziewana emocja.

Nadmiar emocji.

Przeżywać emocje konkursowe.

Zaniemówić z emocji.

łac.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • emocja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. emocjacji {{/stl 8}}{{stl 7}} naruszenie równowagi w stosunku człowieka do świata zewnętrznego i wewnętrznego, wynikające z zagrożenia, ograniczenia, pozbawienia lub zaspokojenia; silne uczucie, wzruszenie,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Emocja SPA & Amber Restaurant — (Unieście,Польша) Категория отеля: 3 звездочный отель Адрес: 6 marca 1 …   Каталог отелей

  • emocja — Grać, zagrać na czyichś emocjach zob. grać 6 …   Słownik frazeologiczny

  • Pensjonat Emocja — (Łęczna,Польша) Категория отеля: Адрес: Ul. Akacjowa 3, 21 010 Łęczna, Польша …   Каталог отелей

  • konać — Konać, umierać z głodu, z pragnienia, ze zmęczenia itp. «bardzo odczuwać głód, pragnienie, zmęczenie itp.»: Och, wejdźmy do domu i napijmy się. Konam wprost z pragnienia. J. Krakowski, Klucze. Pierwszy rzut oka wystarczał, aby upewnić się, że… …   Słownik frazeologiczny

  • dziunia — ż I, DCMs. dziuniani, W. dziunianiu; lm D. dziuń «z emocją o młodej dziewczynie» …   Słownik języka polskiego

  • emocyjny — rzad. przym. od emocja Reakcje emocyjne. Treść emocyjna wyrazu …   Słownik języka polskiego

  • poruszenie — n I 1. rzecz. od poruszyć. 2. «podniecenie, wzburzenie; emocja» Poruszenie opinii publicznej. Poruszenie umysłów. Wiadomość wywołała ogólne poruszenie. Powstało, nastąpiło, zapanowało poruszenie …   Słownik języka polskiego

  • szok — m III, D. u, N. szokkiem, blm 1. «silna emocja, wstrząs psychiczny, wywołane jakimś gwałtownym przeżyciem» Przeżyć szok. Doznać szoku nerwowego. Wiadomość o wypadku wywołała u niego szok. 2. med. «groźne dla życia zaburzenia czynności organizmu… …   Słownik języka polskiego

  • uczucie — n I 1. rzecz. od uczuć. 2. lm D. uczuć «stan psychiczny, którego istotę stanowi ustosunkowanie się wewnętrzne do aktualnie działających bodźców, przeszłych lub przyszłych zdarzeń i wszystkich elementów otaczającego świata oraz do własnego… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”