- poruszenie
- n I1. rzecz. od poruszyć.2. «podniecenie, wzburzenie; emocja»
Poruszenie opinii publicznej.
Poruszenie umysłów.
Wiadomość wywołała ogólne poruszenie.
Powstało, nastąpiło, zapanowało poruszenie.
Słownik języka polskiego . 2013.
poruszenie
Look at other dictionaries:
poruszenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. poruszyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} napięcie emocjonalne, podniecenie, wzburzenie, emocja : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bomba — 1. Bomba demograficzna «gwałtowny przyrost urodzeń w krótkim czasie, zwykle mający negatywne skutki»: Bomba demograficzna nie musi wcale wybuchnąć. Okazało się, że możliwy jest nie tylko skokowy wzrost liczby ludności, ale i produkcji rolnej… … Słownik frazeologiczny
gruchnąć — Wieść, wiadomość, nowina itp. gruchnęła «wieść, wiadomość itp. rozeszła się szybko, nagle, wywołując zdziwienie, zaskoczenie, poruszenie»: Któregoś dnia października gruchnęła wieść, że Lech Wałęsa dostał pokojową Nagrodę Nobla. WO 25/03/2000 … Słownik frazeologiczny
alarm — m IV, D. u, Ms. alarmmie; lm M. y 1. «sygnał, najczęściej akustyczny, ostrzegający przed niebezpieczeństwem; w wojsku: sygnał lub rozkaz ostrzegający przed niebezpieczeństwem napadu, wzywający do gotowości bojowej; stan gotowości w wypadku… … Słownik języka polskiego
alarmować — ndk IV, alarmowaćmuję, alarmowaćmujesz, alarmowaćmuj, alarmowaćował, alarmowaćowany 1. «zawiadamiać o grożącym niebezpieczeństwie lub sytuacji wymagającej działania, wzywać do czujności, do gotowości bojowej» Alarmować straż pożarną. Alarmować… … Słownik języka polskiego
aluzja — ż I, DCMs. aluzjazji; lm D. aluzjazji (aluzjazyj) «wzmianka, napomknienie, mające wywołać określone skojarzenia; danie do zrozumienia, poruszenie jakiejś sprawy nie wprost; także przymówka, przytyk do kogoś lub czegoś» Niejasna, wymowna,… … Słownik języka polskiego
drumla — ż I, DCMs. drumlali; lm D. drumlali muz. «prymitywny instrument muzyczny metalowy w kształcie podkowy z elastyczną sprężynką pośrodku, z którego dźwięki wydobywa się przez przyłożenie instrumentu do ust, wciągnięcie powietrza i jednoczesne… … Słownik języka polskiego
hałas — m IV, D. u, Ms. hałassie; lm M. y «nie skoordynowane, zakłócające spokój głośne dźwięki, głośny stuk, trzask, huk, głośna rozmowa, krzyki; wrzawa, harmider» Dokuczliwy, dziki, ogłuszający, piekielny hałas. Hałas uliczny. Hałas wielkiego miasta.… … Słownik języka polskiego
huczek — m III, N. huczekczkiem 1. D. huczekczku; lm M. huczekczki «niegłośny, niewielki huk, łoskot» 2. D. huczekczku; blm «ogólne poruszenie z powodu jakiejś sprawy; szum, ruch» Huczek w prasie. Huczek wokół sprawy. 3. DB. huczekczka; lm M. huczekczki… … Słownik języka polskiego
huk — m III, D. u, N. hukkiem 1. lm M. i «bardzo silny odgłos o niskim tonie powstający np. przy upadku, uderzeniu, wystrzale, wybuchu, pracy silnika itp.; łomot, łoskot» Huk dział, strzałów. Huk fal, wodospadu. Huk motoru. 2. blm pot. «ogólne… … Słownik języka polskiego
