- esówka
- ż III, CMs. \esówkawce; lm D. \esówkawek1. bud. «dachówka wypalana z gliny, o przekroju w kształcie litery S; holenderka»2. techn. «narzędzie formierskie w kształcie litery S do wygładzania formy i usuwania z niej drobnych części materiału formierskiego»
Słownik języka polskiego . 2013.