Dyscyplina, gospodarka, polityka finansowa.
Afery, operacje finansowe.
Ograniczenia, roszczenia, trudności finansowe.
Aparat finansowy.
Aferzysta finansowy.
Słownik języka polskiego . 2013.
finansowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} dotyczący finansów; pieniężny; zajmujący się finansami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gospodarka finansowa. Operacje, interesy finansowe. Kłopoty finansowe. Wydział finansowy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kasa — pot. Coś robi, zrobiło kasę «coś przynosi, przyniosło duży zysk finansowy»: Film zrobił, o dziwo, dobrą kasę w kraju. K. Kieślowski, O sobie. Robić, zrobić (na czymś) kasę zob. robić 15 … Słownik frazeologiczny
zwalić się — 1. pot. Coś zwaliło się, spadło komuś na głowę, na kark, posp. na łeb «ktoś został obarczony niespodziewanie przykrym, uciążliwym obowiązkiem»: (...) przestał się uśmiechać i powiedział, że nie jest nawet zastępcą tamtego, tylko zwaliła mu się… … Słownik frazeologiczny
zwalać się — 1. pot. Coś zwaliło się, spadło komuś na głowę, na kark, posp. na łeb «ktoś został obarczony niespodziewanie przykrym, uciążliwym obowiązkiem»: (...) przestał się uśmiechać i powiedział, że nie jest nawet zastępcą tamtego, tylko zwaliła mu się… … Słownik frazeologiczny
aparat — m IV, D. u, Ms. aparatacie; lm M. y 1. «urządzenie spełniające określone zadania w wyniku zachodzących w nim procesów fizycznych lub chemicznych, które w przeciwieństwie do działania maszyn nie służy do przetwarzania lub wytwarzania energii… … Słownik języka polskiego
arystokrata — m odm. jak ż IV, CMs. arystokrataacie; lm M. arystokrataaci, DB. arystokratatów «członek arystokracji, możny pan, potomek starego rodu» Arystokraci angielscy, hiszpańscy, pruscy. Arystokrata carski, dworski. Utytułowany arystokrata. Majątki… … Słownik języka polskiego
bilans — m IV, D. u, Ms. bilanssie; lm M. e ( y) 1. ekon. księg. «zestawienie sprawozdawcze, obrazujące stan majątkowy jednostki gospodarczej za pewien okres; zestawienie przychodów i rozchodów dóbr materialnych lub innych wartości za dany okres» ∆ Bilans … Słownik języka polskiego
krach — m III, D. u; lm M. y «nagłe załamanie się ekonomiczne, katastrofa gospodarcza, upadek firmy; bankructwo, upadłość» Krach gospodarczy, finansowy, giełdowy. Krach spółki handlowej. Nastąpił krach przedsiębiorstwa. przen. «niepowodzenie jakiegoś… … Słownik języka polskiego
król — I m I, DB. króla 1. lm M. owie, DB. ów «osoba reprezentująca najwyższą władzę w państwie o ustroju monarchicznym; władca koronowany» Król dziedziczny. ∆ Król elekcyjny «król obieralny» ∆ rel. Święto Trzech Króli, Trzech Króli «święto katolickie… … Słownik języka polskiego
kwestura — ż IV, CMs. kwesturaurze; lm D. kwesturaur 1. «dział finansowy w biurze administracyjnym wyższej uczelni» 2. hist. «w starożytnym Rzymie: urząd, biuro kwestora» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
