fonetycznie
Look at other dictionaries:
fonetycznie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. fonetyczny: Formy zróżnicowane fonetycznie. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
alternować — ndk IV, alternowaćnuje, alternowaćował, alternowaćowany jęz. «o morfemach lub głoskach etymologicznie pokrewnych, ale różniących się fonetycznie: występować obocznie» W wyrazie stół głoska ó alternuje z głoską o występującą w innych jego formach … Słownik języka polskiego
infiks — m IV, D. u, Ms. infikssie; lm M. y jęz. «element fonetyczny występujący w rdzeniu wyrazu, będący wykładnikiem określonej formy gramatycznej, np. w języku polskim n (połączone z poprzedzającą samogłoską, pisane jako ą): siadać siądę (fonetycznie… … Słownik języka polskiego
murgrabia — m, D. murgrabiabiego (murgrabiabi), C. murgrabiabiemu (murgrabiabi), B. murgrabiabiego (murgrabiabię), W. murgrabiabio, N. murgrabiabią, Ms. murgrabiabi (murgrabiabim); lm M. murgrabiabiowie, DB. murgrabiabiów, C. murgrabiabiom, N. murgrabiabiami … Słownik języka polskiego
r — 1. «litera oznaczająca spółgłoskę r» 2. «litera wchodząca w skład dwuznaku rz oznaczającego spółgłoskę ż lub w pozycjach fonetycznie zależnych spółgłoskę sz» 3. «spółgłoska przedniojęzykowo dziąsłowa, sonorna, wibrująca» … Słownik języka polskiego
stały — stali, stalszy 1. «odznaczający się sztywnością postaci; nieciekły i nielotny» Ciało stałe. Paliwo stałe. Stały stan skupienia. ∆ chem. Ciało stałe krystaliczne «ciało o uporządkowanym układzie atomów, które tworzą trwałą strukturę, zwaną siecią… … Słownik języka polskiego
