funkcja

funkcja
ż I, DCMs. \funkcjacji; lm D. \funkcjacji (\funkcjacyj)
1. «prace, obowiązki, które ktoś ma wykonać; stanowisko»

Funkcja społeczna.

Funkcja dyżurnego, sekretarza.

Powierzyć komuś jakąś funkcję.

Pełnić, sprawować, wykonywać jakieś funkcje.

Ktoś jest niższy funkcją od kogoś innego.

2. «działanie, funkcjonowanie; rola, zadanie czegoś»

Funkcja użytkowa sprzętu.

Funkcja tkanek, narządów wewnętrznych.

Wychowawcza funkcja teatru.

Funkcja wyrazu w zdaniu.

log. Funkcja zdaniowa «wyrażenie o postaci zdania, zawierające zmienne, które po podstawieniu stałych w ich miejsce przekształcają się w zdanie»
3. mat. «jedno z podstawowych pojęć matematyki, wyrażające wzajemny związek albo zależność dwóch lub więcej wielkości»

Funkcja algebraiczna, trygonometryczna.

łac.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • funkcja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. funkcjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czynności, praca, obowiązki, które wynikają z odgrywanej przez kogoś roli społecznej, zajmowanego stanowiska itp.; stanowisko :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nominatywny — ∆ jęz. Nominatywna funkcja wyrazu «funkcja wyrazu polegająca na tym, że służy on jako znak językowy odpowiadającego mu fragmentu rzeczywistości; funkcja nazywania» ∆ Znaczenie nominatywne wyrazu «nie umotywowane strukturalnie znaczenie wyrazu… …   Słownik języka polskiego

  • pierwotny — pierwotnyni, pierwotnyniejszy 1. «taki, który występował, istniał bardzo dawno temu, w początkach, w czasach przedhistorycznych; dawny, odległy w czasie» Kultura pierwotna. Zwierzęta pierwotne. Pierwotne czasy. ∆ Człowiek pierwotny «człowiek w… …   Słownik języka polskiego

  • przestępny — 1. praw. «niezgodny z prawem, wykraczający przeciw prawu» Czyn przestępny. Działanie przestępne. 2. rzad. «omijający coś; niestały, nieciągły» ∆ Rok przestępny «rok mający 366 dni, powtarzający się co cztery lata» ∆ mat. Funkcja przestępna… …   Słownik języka polskiego

  • całkowalny — ∆ mat. Funkcja całkowalna «funkcja, której całka istnieje» …   Słownik języka polskiego

  • ciągły — 1. «dziejący się, odbywający się, trwający stale, nieustannie; bezustanny, ustawiczny; stale się powtarzający, stały» Dźwięki ciągłe. Praca, produkcja ciągła. Ciągły ruch. Ciągłe podróże, zabawy. Ciągły ogień artyleryjski. Działanie,… …   Słownik języka polskiego

  • ekstensjonalny — przym. od ekstensja (zwykle w zn. 1) ∆ log. Funkcja ekstensjonalna «funkcja zdaniowa, której przekształcenie w zdanie prawdziwe lub fałszywe zależy od wartości zdań lub denotacji nazw podstawionych w niej za zmienne» …   Słownik języka polskiego

  • emotywny — książk. «dotyczący emocji; uczuciowy» ∆ jęz. lit. Emotywna funkcja mowy «jedna z podstawowych funkcji mowy, polegająca na wyrażaniu za pomocą wypowiedzi językowych poprzez barwę głosu, jego siłę, wysokość pewnych cech nadawcy, np. jego stanu… …   Słownik języka polskiego

  • homeomorfizm — m IV, D. u, Ms. homeomorfizmzmie; lm M. y mat. «taka funkcja ciągła i różnowartościowa, dla której funkcja odwrotna też jest ciągła; przekształcenie homeomorficzne» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • intensjonalny — ∆ log. Funkcja intensjonalna «funkcja zdaniowa, której przekształcenie w zdanie prawdziwe zależy jedynie od sensu (nie od prawdziwości czy fałszywości) wyrażeń podstawianych w miejsce zmiennych» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”