furkać
Look at other dictionaries:
furkać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, furkaća, furkaćają {{/stl 8}}– furknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, furkaćnie, furkaćnął {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o ptakach: powodować głośny szum, zrywając się do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
furczeć — ndk VIIb, furczećczę, furczećczysz, furcz, furczećczał, furczećczeli rzad. furkać ndk I, furczećam, furczećasz, furczećają, furczećaj, furczećał furknąć dk Va, furczećnę, furczećniesz, furczećnij, furczećnął, furczećnęła, furczećnęli 1. «o… … Słownik języka polskiego
furkanie — n I rzecz. od furkać … Słownik języka polskiego
furknąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}furczeć {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}furknąć II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}furkać {{/stl 33}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
