- genetycznie
- przysłów. od genetycznya) w zn. 1:
Rozpatrywać coś genetycznie.
b) w zn. 2:Cechy genetycznie ustalone.
Osobniki genetycznie różne.
Słownik języka polskiego . 2013.
genetycznie
Look at other dictionaries:
genetycznie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. genetyczny w zn. 1.: Podchodzić do czegoś genetycznie; w zn. 2.: Ukierunkowany genetycznie. Wynaturzony genetycznie. Zróżnicowany genetycznie. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
atawizm — m IV, D. u, Ms. atawizmzmie; lm M. y biol. «występowanie u osobnika cechy jego odległych przodków, np. nadliczbowych sutków u człowieka, uwarunkowane genetycznie lub zaburzeniami rozwoju zarodkowego» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
egzotyk — m III, D. u, N. egzotykkiem; lm M. i 1. «roślina lub zwierzę pochodzące z krajów egzotycznych; przedmiot, wytwór mający cechy egzotyczne» Wystawa egzotyków. 2. D. a geol. «okruch skalny nie związany genetycznie z osadem, w którym występuje» … Słownik języka polskiego
geotyp — m IV, D. u, Ms. geotyppie; lm D. y biol. «forma danego gatunku różniąca się genetycznie od innych form tego samego gatunku i oddzielona od nich barierami topograficznymi (góry, morza); zalicza się tu większość podgatunków i ras geograficznych» … Słownik języka polskiego
hodować — ndk IV, hodowaćduję, hodowaćdujesz, hodowaćduj, hodowaćował, hodowaćowany «dopomagać do wzrostu, rozwoju (w hodowli racjonalnej także do dziedziczenia korzystnych genetycznie cech); pielęgnować, uprawiać, wychowywać» Hodować gołębie, króliki,… … Słownik języka polskiego
hybryda — ż IV, CMs. hybrydaydzie; lm D. hybrydayd 1. biol. «zwierzę lub roślina powstała ze skrzyżowania dwóch genetycznie różnych zwierząt lub roślin, np. należących do różnych ras albo gatunków; mieszaniec» 2. jęz. «wyraz złożony z elementów należących… … Słownik języka polskiego
hybrydyzacja — ż I, DCMs. hybrydyzacjacji, blm 1. biol. «kojarzenie płciowe dwóch genetycznie różnych organizmów, np. ras, odmian, czy też form różniących się tylko kilkoma genami; krzyżowanie» 2. chem. «powstawanie kilku orbitali atomowych o jednakowym stanie… … Słownik języka polskiego
krzyżować — ndk IV, krzyżowaćżuję, krzyżowaćżujesz, krzyżowaćżuj, krzyżowaćował, krzyżowaćowany 1. «układać coś na krzyż» Krzyżować nogi, ręce. ◊ Krzyżować szpady, szable a) «mierzyć się z kimś w walce na szpady, szable» b) «ścierać się z kimś w ostrej,… … Słownik języka polskiego
krzyżówka — ż III, CMs. krzyżówkawce; lm D. krzyżówkawek 1. «zagadka literowa polegająca na wpisywaniu odgadywanych wyrazów w rubryki krzyżujące się ze sobą» Rozwiązywać krzyżówki. 2. blm «mięso wołowe z okolicy kości krzyżowej; krzyżowa» 3. pot.… … Słownik języka polskiego
mieszaniec — m II, DB. mieszaniecańca; lm D. mieszaniecańców 1. lm MB. mieszaniecańce «organizm roślinny lub zwierzęcy powstały ze skrzyżowania na drodze płciowej dwóch genetycznie różnych form rodzicielskich (odmian, ras, gatunków); bastard, hybryd»… … Słownik języka polskiego
