Gładkość papieru, deski.
Aksamitna gładkość czyjejś skóry, cery.
Gładkość uczesania.
Gładkość kroju sukni.
Gładkość tłumaczenia, wiersza.
Nabrać gładkości w zachowaniu.
Słownik języka polskiego . 2013.
gładkość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. gładkośćści, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. gładki w zn. 1.: Gładkość twarzy; w zn. 2.: Gładkość aksamitu; w zn. 3.: Gładkość włosów; w zn. 6.: Gładkość tłumaczenia; w zn. 7.: Gładkość w obejściu. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
aksamitny — 1. «odnoszący się do aksamitu, zrobiony z aksamitu» Aksamitna sukienka, wstążka. Aksamitne ubranko. Aksamitny kołnierz. 2. «taki jak aksamit, przypominający aksamit miękkością, gładkością, puszystością, czasem ciemną barwą» Aksamitna murawa.… … Słownik języka polskiego
matowieć — ndk III, matowiećeje, matowiećwiał «stawać się matowym, tracić połysk, gładkość, przezroczystość» Okulary, szyby matowieją … Słownik języka polskiego
miąć — ndk Xc, mnę, mniesz, mnij, miął, mięła, mięli, mięty «przez dotykanie, ściskanie w ręce pozbawiać coś gładkości, równości; gnieść» Miąć papier. Miąć czapkę w rękach. miąć się «stawać się niegładkim, nierównym; łatwo ulegać gnieceniu, tracić… … Słownik języka polskiego
plastyczny — 1. «dotyczący sztuk pięknych i dzieł artystycznych w zakresie plastyki» Prace plastyczne w zakresie dekoracji. ∆ Sztuki plastyczne «sztuki piękne obejmujące architekturę, rzeźbę, malarstwo, grafikę i rzemiosło artystyczne» ∆ Oprawa plastyczna… … Słownik języka polskiego
powierzchnia — ż I, DCMs. powierzchniani; lm D. powierzchniani 1. «zewnętrzna, wierzchnia strona czegoś» Gładka, szorstka, chropowata, równa, falista, pomarszczona powierzchnia. Śliska powierzchnia jezdni. Szklista powierzchnia śniegu. Powierzchnia skał, głazów … Słownik języka polskiego
równość — ż V, DCMs. równośćści, blm 1. «całkowite podobieństwo, identyczność, jednakowość, tożsamość pod względem ilości, jakości, wartości, wielkości itp.» Równość wieku, upodobań, poglądów. Znak równości. ∆ mat. Równość algebraiczna «dwa wyrażenia… … Słownik języka polskiego
szkliwo — n III, Ms. szkliwowie; lm D. szkliwoiw 1. «cienka warstwa szkła powlekająca powierzchnię wyrobów ceramicznych, nieprzepuszczalna dla cieczy i gazów, nadająca powierzchni gładkość i barwę oraz zwiększająca wytrzymałość wyrobu; polewa, glazura»… … Słownik języka polskiego
szlifować — ndk IV, szlifowaćfuję, szlifowaćfujesz, szlifowaćfuj, szlifowaćował, szlifowaćowany «nadawać gładkość, dokładne wymiary, połysk (czasem ostrość) obrabianym przedmiotom z metalu, szkła, drewna itp. przez odpowiednie gładzenie, polerowanie za… … Słownik języka polskiego
aksamitny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zrobiony, uszyty z aksamitu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Aksamitne pantofle. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} kojarzący… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
