plastyczny

plastyczny
1. «dotyczący sztuk pięknych i dzieł artystycznych w zakresie plastyki»

Prace plastyczne w zakresie dekoracji.

∆ Sztuki plastyczne «sztuki piękne obejmujące architekturę, rzeźbę, malarstwo, grafikę i rzemiosło artystyczne»
∆ Oprawa plastyczna czegoś «zespół elementów architektonicznych, rzeźbiarskich, malarskich itp. ozdabiających jakieś wnętrze, obiekt budowlany itp.»
2. «mający wyraźnie zarysowane kontury, kształty; wypukły, bryłowaty»
∆ Fotografia plastyczna «fotografia sprawiająca wrażenie trójwymiarowości, wypukłości»
∆ Litery plastyczne «litery bryłowate, wypukłe, wykonywane z drewna, metalu, szkła, przymocowywane do szyldu, szyby, okna wystawowego lub fasady budynku»
∆ Mapa plastyczna «trójwymiarowy, wypukły model terenu»
3. «obrazowy, żywy, barwny»

Plastyczna gestykulacja.

Plastyczna narracja.

Plastyczne opisanie zdarzeń.

4. techn. «o metalach, materiałach takich, jak gips, glina itp.: dający się formować w dowolne kształty, nadający się do obróbki; miękki»
∆ Masy plastyczne «tworzywa sztuczne, które w określonym stadium produkcji stają się miękkie, dzięki czemu można z nich formować różne przedmioty zachowujące w normalnych warunkach kształt nadany im podczas przerobu; plastomery»
∆ Obróbka plastyczna «obróbka bezwiórowa, głównie metali, mająca na celu zmianę kształtu i wymiarów przedmiotów przez trwałe odkształcenie, np. metodą walcowania, kucia, prasowania, ciągnienia, tłoczenia»
∆ Odkształcenia plastyczne «odkształcenia ciała pozostające po usunięciu wywołujących je sił»
∆ Plastyczne materiały wybuchowe «materiały wybuchowe o konsystencji umożliwiającej łatwe urabianie i formowanie, zawierające oprócz kruszących materiałów wybuchowych dodatki uplastyczniające»
* med. Chirurgia plastyczna «dział chirurgii dotyczący operacji plastycznych»
∆ Operacja plastyczna «zabieg chirurgiczny przywracający właściwy kształt i gładkość powierzchni ciała, głównie twarzy, w przypadkach wrodzonych lub nabytych wad, ubytków, blizn»
gr.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • plastyczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odnoszący się do sztuk pięknych i dzieł sztuki z dziedziny plastyki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Studia plastyczne. Talent, zmysł plastyczny. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • МОМЕНТ СОПРОТИВЛЕНИЯ ПЛАСТИЧЕСКИЙ — момент сопротивления в поперечном сечении изгибаемого стержня, определяемый из условия образования в сечении пластического шарнира (Болгарский язык; Български) пластичен съпротивителен момент (Чешский язык; Čeština) plastický průřezový modul… …   Строительный словарь

  • ШАРНИР ПЛАСТИЧЕСКИЙ — предельное состояние сечения конструкций, при котором напряжения по всему сечению равны пределу текучести (Болгарский язык; Български) пластична става (Чешский язык; Čeština) plastický kloub (Немецкий язык; Deutsch) plastisches Gelenk (Венгерский …   Строительный словарь

  • aluminium — n VI, blm chem. «(Al) pierwiastek chemiczny z grupy borowców, liczba atomowa 13, metal srebrzystobiały, plastyczny, lekki i odporny na działanie wpływów atmosferycznych; rozpowszechniony w przyrodzie; składnik licznych stopów; glin» ‹n. łac. z… …   Słownik języka polskiego

  • chlorargiryt — m IV, D. u, Ms. chlorargirytycie, blm miner. «chlorek srebra, plastyczny minerał występujący w postaci krystalicznych nacieków i nalotów w strefach utleniania złóż zawierających srebro, zwłaszcza w suchym, gorącym klimacie, używany jako surowiec… …   Słownik języka polskiego

  • elastoplastyczny — ∆ fiz. Ciało elastoplastyczne «ciało stałe (np. stal, miedź, aluminium), podlegające przy wzroście obciążenia do pewnej wartości odkształceniom plastycznym, a powyżej tej wartości odkształceniom sprężystym» ‹n. łac. + plastyczny› …   Słownik języka polskiego

  • formierka — ż III, CMs. formierkarce; lm D. formierkarek techn. «maszyna, w której obracający się ślimak wytłacza materiał plastyczny przez otwory lub nasadę odpowiedniego kształtu» Formierka elektromechaniczna, hydrauliczna, obrotowa …   Słownik języka polskiego

  • groteska — ż III, CMs. groteskasce; lm D. groteskasek 1. «utwór literacki, muzyczny lub plastyczny o elementach komicznie przejaskrawionych, karykaturalnych lub fantastycznych» 2. szt. «ornament roślinny połączony z fantastycznymi motywami postaci ludzkich… …   Słownik języka polskiego

  • ikoniczny — 1. «odnoszący się do ikony» Malarstwo ikoniczne. 2. «dotyczący obrazu, zobrazowania; plastyczny» Elementy ikoniczne dzieła artystycznego. Symbole ikoniczne miast. Rozpoznawać artystę po układach ikonicznych w jego dziełach. ∆ Znak ikoniczny «coś …   Słownik języka polskiego

  • miedzionikiel — m I, D. miedzionikielklu, blm techn. «bardzo plastyczny stop miedzi, w którym poza miedzią głównym składnikiem jest nikiel; nikielina» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”