godność

godność
ż V, DCMs. \godnośćści
1. blm
«poczucie, świadomość własnej wartości, szacunek dla samego siebie; honor, duma»

Godność człowieka, pisarza, żołnierza itp.

Mieć poczucie godności.

Odejść, odmówić z godnością.

2. lm MD. \godnośćści
«zaszczytne stanowisko, zaszczytny urząd, tytuł, zaszczytna funkcja»

Otrzymać, piastować, sprawować jakąś godność.

Nadać komuś jakąś godność.

Marzą się komuś wysokie godności.

3. «nazwisko»
dziś tylko w wyrażeniach grzecznościowych: Jak pańska godność? Jak pana (pani) godność?

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • godność — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. godnośćści; lm M. godnośćści {{/stl 8}}{{stl 7}} zaszczytne stanowisko, tytuł, funkcja, sprawowany urząd : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nadać komu jakąś godność. Piastować, sprawować jakąś godność. Godność marszałka …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • godność — Coś uchybia czyjejś godności zob. uchybić …   Słownik frazeologiczny

  • patriarcha — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. patriarcharsze; lm M. patriarchachowie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w rodowej organizacji społecznej: mężczyzna będący głową rodu; protoplasta rodu, praojciec {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • infuła — ż IV, CMs. infułaule; lm D. infułauł 1. «liturgiczne nakrycie głowy biskupa (noszone także przez innych dostojników kościelnych)» Infuła biskupia. przen. «godność, stanowisko biskupa; biskupstwo» 2. hist. «w starożytnym Rzymie: opaska… …   Słownik języka polskiego

  • komandor — m IV, DB. a, Ms. komandororze; lm M. komandororzy, DB. ów 1. «stopień wojskowy w marynarce wojennej odpowiadający stopniowi pułkownika w armii lądowej; oficer mający ten stopień» 2. hist. «godność w dawnych zakonach rycerskich; dostojnik… …   Słownik języka polskiego

  • mitra — ż IV, CMs. mitratrze; lm D. mitr 1. «dwurożna, ozdobna czapka stanowiąca nakrycie głowy władców starożytnej Asyrii, Persji i Frygii» 2. «czterodzielna czapka z futrzanym otokiem noszona przez książąt wschodnich; podobne do niej w kształcie… …   Słownik języka polskiego

  • sahajdaczny — sahajdacznyni przym. od sahajdak ∆ Hetman sahajdaczny «dawna godność wojskowa u Kozaków odpowiadająca w wojsku polskim (XVII w.) stanowisku hetmana polnego; osoba piastująca tę godność» ‹ukr.› …   Słownik języka polskiego

  • senatorski — senatorskiscy przym. od senator Działalność, godność senatorska. ∆ hist. Izba senatorska «w Polsce przedrozbiorowej: wyższa izba sejmu senat» ∆ przestarz. Krzesło senatorskie «godność, stanowisko senatora» ◊ Senatorska głowa «człowiek mądry,… …   Słownik języka polskiego

  • tytuł — m IV, D. u, Ms. tytułule; lm M. y 1. «napis, nagłówek książki, dzieła literackiego, naukowego lub poszczególnych jego rozdziałów, nazwa czasopisma, artykułu, także nazwa sztuki teatralnej, filmu, utworu muzycznego, jakiejś imprezy itp.; nagłówek… …   Słownik języka polskiego

  • komandor — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. komandororze; lm M. komandororzy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stopień wojskowy w marynarce wojennej odpowiadający pułkownikowi w armii lądowej; oficer mający ten stopień… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”