gromadnie
Look at other dictionaries:
gromadnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} w gromadzie, licznie : {{/stl 7}}{{stl 10}}żyć, mieszkać gromadnie. Wybierać się gdzieś gromadnie. Przybyć gromadnie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
hurma — ż IV, CMs. hurmamie; lm D. hurm «tłum, gromada, chmara» Hurma uczniów, żołnierzy. hurmą rzad. «gromadnie, tłumnie; hurmem» Hurmą natarli na drzwi. hurmem «gromadnie, tłumnie» Dzieci hurmem wybiegły z klasy … Słownik języka polskiego
mewa — ż IV, CMs. mewawie; lm D. mew 1. «Larus, ptak z rodziny o tej samej nazwie, średniej wielkości, o upierzeniu białym lub jasnopopielatym, o długich skrzydłach i palcach złączonych błonami pławnymi, odżywiający się mięczakami, skorupiakami,… … Słownik języka polskiego
roić — ndk VIa, roję, roisz, rój, roił, rojony «myśleć, marzyć często o czymś nierealnym, układać nierealne plany; fantazjować» Roiła o przyszłym szczęściu. roić się 1. «o pszczołach i mrówkach skrzydlatych: wylatywać gromadnie z ula lub mrowiska (po… … Słownik języka polskiego
wyroić — dk VIa, wyroićroję, wyroićroisz, wyroićrój, wyroićroił, wyroićrojony wyrajać ndk I, wyroićajam, wyroićajasz, wyroićajają, wyroićajaj, wyroićajany, rzad. «rojąc, marząc ułożyć coś w myśli, wyobrazić sobie coś; wymarzyć, wymyślić» Wyroić sobie… … Słownik języka polskiego
roić się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIb, roi się {{/stl 8}}– wyroić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} o pszczołach, mrówkach latających: wylatywać gromadnie z nową matką, opuszczać miejsce dotychczasowego pobytu, aby założyć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
banda — pot. Iść, jechać itp. gdzieś całą bandą «iść, jechać itp. gdzieś gromadnie»: Wieczorem idziemy całą bandą do opery, trzeba będzie się odpowiednio wysztafirować. A. Jambor, Stenogramy … Słownik frazeologiczny
banda — ż IV, CMs. bandandzie; lm D. band 1. «grupa ludzi popełniających czyny będące w kolizji z prawem, zwykle tworzących związek mający na celu dokonywanie przestępstw» Bandy dywersyjne, leśne, zbójeckie. Bandy łobuzów, kłusowników. Prowodyr,… … Słownik języka polskiego
bobak — m III, DB. a, N. bobakkiem; lm M. i zool. «Marmota bobac, płoworudy gryzoń z rodziny wiewiórkowatych, blisko spokrewniony ze świstakiem, żyjący gromadnie na stepach wschodniej Europy i Azji» ‹ukr. (?)› … Słownik języka polskiego
brzytwodziób — m IV, DB. brzytwodzióbdzioba, Ms. brzytwodzióbdziobie; lm M. brzytwodzióbdzioby zool. brzytwodzioby «Rynchopinae, podrodzina ptaków z rzędu mew siewek mających charakterystycznie wydłużoną dolną część dzioba, żywiących się bezkręgowcami i… … Słownik języka polskiego
