- wyroić
- dk VIa, \wyroićroję, \wyroićroisz, \wyroićrój, \wyroićroił, \wyroićrojony - wyrajać ndk I, \wyroićajam, \wyroićajasz, \wyroićajają, \wyroićajaj, \wyroićajany,rzad. «rojąc, marząc ułożyć coś w myśli, wyobrazić sobie coś; wymarzyć, wymyślić»
Wyroić sobie świetlaną przyszłość.
wyroić się - rzad. wyrajać się «o pszczołach i mrówkach skrzydlatych: wylecieć gromadnie z ula, mrowiska ze starą matką (po pojawieniu się drugiej matki) w poszukiwaniu nowego miejsca na osiedlenie się roju»przen. «wyjść, wylec, wylecieć gromadnie, tłumnie»Uczniowie wyroili się ze szkoły.
Słownik języka polskiego . 2013.