- gronowy
- «otrzymywany, produkowany z winogron»
Wino gronowe.
∆ Cukier gronowy → glukoza
Słownik języka polskiego . 2013.
gronowy
Look at other dictionaries:
gronowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wyrabiany z winogron : {{/stl 7}}{{stl 10}}Napój, sok gronowy. Wino gronowe. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Буйвид Оскар — польский бактериолог, род. в 1857 г. Учился в Варшавском университете, и затем в 1885 году изучал бактериологию у Коха в Берлине и в 1886 г. у Пастера в Париже, после чего основал в Варшаве Институт для укушенных бешеными животными. Из… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
cukier — m IV, D. cukierkru, Ms. cukierkrze; lm M. cukierkry 1. blm «słodka, krystaliczna substancja, produkt o dużej wartości kalorycznej, otrzymywany z buraka cukrowego lub trzciny cukrowej» Drobny, gruby, miałki cukier. Cukier kryształ. Cukier w… … Słownik języka polskiego
dekstroza — ż IV, CMs. dekstrozazie, blm chem. «cukier prosty występujący we wszystkich organizmach żywych; cukier gronowy albo skrobiowy, glukoza» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
glukoza — ż IV, CMs. glukozazie, blm «cukier prosty występujący w wielu płynach ustrojowych roślin i zwierząt, odgrywający podstawową rolę w przemianach cukrów, magazynowany w postaci glikogenu lub skrobi jako surowiec energetyczny organizmów; stosowany… … Słownik języka polskiego
wermut — m IV, D. u, Ms. wermutucie; lm M. y «wino ziołowe zawierające od 12 do 20% alkoholu, otrzymywane przez aromatyzację win białych przyprawami ziołowo korzennymi (głównie piołunem)» Wermut gronowy, półsłodki, słodki, wytrawny. ‹z niem.› … Słownik języka polskiego
