- grubość
- ż V, DCMs. \grubośćści, blmrzecz. od grubya) w zn. 1:
Duża, znaczna grubość.
Grubość lodu.
Grubość murów.
Grubość listu, zeszytu.
b) w zn. 2:Grubość karku, ręki, nogi.
c) w zn. 3:Grubość głosu.
Słownik języka polskiego . 2013.
Duża, znaczna grubość.
Grubość lodu.
Grubość murów.
Grubość listu, zeszytu.
Grubość karku, ręki, nogi.
Grubość głosu.
Słownik języka polskiego . 2013.
grubość — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. grubośćści; lm M. grubośćści {{/stl 8}}{{stl 7}} wymiar poprzeczny czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Grubość podłoża, ściółki leśnej. Grubość ściany, szyby w normie. Nieznaczna, minimalna, duża, wystarczająca… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Оптическая толщина — (оптическая толща, ) среды это безразмерная величина, которая характеризует ослабление света в среде за счёт его поглощения и рассеивания. Явл … Википедия
miąższość — ż V, DCMs. miąższośćści, blm 1. «grubość, gęstość, miąższ czegoś; zwłaszcza (w geologii): grubość warstw skalnych, pokładów kopalnych, warstw glebotwórczych itp.» Miąższość złoża węglowego. Miąższość torfu w glebie. Miąższość gleb. Miąższość muru … Słownik języka polskiego
narastać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, narastaća, narastaćają {{/stl 8}}– narosnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb, narastaćrośnie, narastaćrósł, narastaćrosła {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zwiększać swoją grubość … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pręt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. pręcie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} cienki przedmiot o znacznej długości; tyczka, drążek, witka, rózga : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uciąć pręt. Cienki, giętki pręt. Meble z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ТОЛЩИНА УГЛОВОГО ШВА — наибольшее расстояние от поверхности углового шва до точки максимального противления основного металла (Болгарский язык; Български) дебелина на ъгловия шев (Чешский язык; Čeština) tloušťka koutového svaru (Немецкий язык; Deutsch) Kehlnahtdicke… … Строительный словарь
cienki — cienkincy, cieńszy 1. «mający niewielki przekrój poprzeczny, mały obwód, nieznaczną grubość; wysmukły, szczupły, chudy; wąski, wydłużony; niegruby, płaski; drobny, miałki» Cienki drut. Cienkie ręce, nogi. Cienkie brwi. Cienkie płótno. Cienki… … Słownik języka polskiego
heblować — ndk IV, heblowaćluję, heblowaćlujesz, heblowaćluj, heblowaćował, heblowaćowany «wygładzać powierzchnię drewna lub nadawać elementom drewnianym odpowiednią grubość za pomocą struga (hebla) albo strugarki (heblarki); strugać» … Słownik języka polskiego
palec — m II, D. paleclca; lm M. paleclce, D. paleclców 1. «jeden z pięciu członków stanowiących zakończenie ręki lub stopy człowieka; także zakończenie kończyn u zwierząt i ptaków» a) «palec u ręki» Duży, serdeczny palec. Mały palec. Wskazujący palec.… … Słownik języka polskiego
pień — m I, D. pnia; lm M. pnie, D. pni 1. «wieloletnia zdrewniała łodyga drzewa osiągająca zwykle znaczną wysokość i grubość; stanowi kolumnę, na której wspiera się korona drzewa oraz łączy koronę z korzeniami» Cienki, potężny, smukły, strzelisty,… … Słownik języka polskiego