gryźć

gryźć
ndk XI, gryzę, gryziesz, gryź, gryzł, gryźli, gryziony
1. «ciąć, miażdżyć, rozrywać zębami; przyciskać, chwytać zębami, trzymać, obracać w zębach»

Gryźć chleb, mięso.

Pies gryzie kość.

Gryźć palce z bólu.

Gryźć wargi ze zdenerwowania.

Koń gryzł wędzidło.

◊ posp. Gryźć ziemię «nie żyć, leżeć w grobie»
2. «kaleczyć, ranić zębami, ciąć żądłem; kąsać»

Uwaga! ten pies gryzie.

Komary, osy gryzą.

□ Każdy ma swego mola, co go gryzie.
3. «wywoływać uczucie łaskotania, pieczenia, swędzenia; drapać»

Dym gryzie w oczy.

Wełna gryzie.

przen. «dokuczać, dręczyć, martwić»

Sumienie, tęsknota kogoś gryzie.

gryźć się
1. strona zwrotna czas. gryźć (tylko w zn. 2).
przen. «martwić się, niepokoić się»

Gryzła się brakiem wiadomości od syna.

2. «kąsać się wzajemnie, kaleczyć jeden drugiego»

Psy się gryzły między sobą.

przen. pot. «żyć w niezgodzie, dokuczać sobie nawzajem; kłócić się»

Rodzeństwo gryzło się między sobą.

◊ Kolory się gryzą «kolory nie harmonizują ze sobą, nie pasują do siebie»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • gryźć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vc, gryzę, gryzie, gryź, gryzł, gryzła, gryźli, gryziony {{/stl 8}}– ugryźć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc {{/stl 8}}{{stl 7}} ciąć, miażdżyć, rozrywać zębami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ugryźć kawałek chleba. Gryźć coś powoli …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gryźć — 1. Gryźć kamienie «nie mieć co jeść, cierpieć głód, niedostatek»: Kamienie będzie gryzł, a malarzem zostanie. K. Makuszyński, Szaleństwa. 2. Gryźć ziemię «nie żyć, leżeć w grobie»: Rewolucja niosła ludziom nadzieję, uskrzydlała ich. Ale skrzydła… …   Słownik frazeologiczny

  • gryźć się — I – ugryźć się {{/stl 13}}{{stl 7}} gryźć samego siebie, jakąś część swego ciała : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gryzł się w palce z bólu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}gryźć się II {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gryźć ziemię — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} nie żyć, być pochowanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś już dawno ziemię gryzie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… …   Deutsch Wikipedia

  • kamień — 1. Bodaj się tacy na kamieniu rodzili «oby takich (ludzi) było więcej» 2. Być komuś, stać się dla kogoś kamieniem (młyńskim) u szyi «być komuś ciężarem, przeszkodą, stwarzać kłopot swoją obecnością»: (...) stałem się dla Alicji kamieniem u szyi.… …   Słownik frazeologiczny

  • ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… …   Słownik frazeologiczny

  • kąsać — ndk I, kąsaćam, kąsaćasz, kąsaćają, kąsaćaj, kąsaćał, kąsaćany «szarpać zębami, ciąć żądłem; gryźć» Pies kąsa. Komary kąsają. przen. a) «o mrozie, zimie, wietrze: szczypać, powodować ból» Dokuczał ludziom ostry, kąsający mróz. b) «dokuczać,… …   Słownik języka polskiego

  • szczypać — ndk IX, szczypaćpię, szczypaćpiesz, szczyp, szczypaćał, szczypaćany rzad. szczypnąć dk Va, szczypaćnę, szczypaćniesz, szczypaćnij, szczypaćnął, szczypaćnęła, szczypaćnęli, szczypaćnięty, szczypaćnąwszy 1. «o ludziach: ściskać, zwykle krótko i… …   Słownik języka polskiego

  • kąsać się — I – pokąsać się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gryźć się nawzajem, kąsać jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Psy na podwórku kąsały się zajadle. Konie pokąsały się przy żłobie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”