Gumka atramentowa, kreślarska, ołówkowa.
Wycierać gumką uwagi na marginesie.
Gumka do bielizny.
Gumka do kapelusza, do włosów.
Słownik języka polskiego . 2013.
gumka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. gumkamce; lm D. gumkamek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mała guma służąca do usuwania z papieru śladów ołówka, atramentu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gumka ołówkowa. Ścierać, mazać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gumka — Prezerwatywa Eng. A condom … Słownik Polskiego slangu
guma — ż IV, CMs. gumamie; lm D. gum 1. «produkt wulkanizacji kauczuku naturalnego lub syntetycznego, tworzywo odznaczające się dużą elastycznością, o właściwościach zależnych od ilości i rodzaju składników; stosowana m.in. do wyrobu opon, sprężystego… … Słownik języka polskiego
pościągać — dk I, pościągaćam, pościągaćasz, pościągaćają, pościągaćaj, pościągaćał, pościągaćany 1. «zmniejszyć powierzchnię czegoś (w wielu miejscach) przez ściągnięcie, skurczenie; skurczyć wiele czegoś» Materiał pościągany fastrygą. Pościągać boki… … Słownik języka polskiego
recepturka — ż III, CMs. recepturkarce; lm D. recepturkarek środ. «gumka przytrzymująca recepty na butelkach, pudełkach, słoikach itp.» … Słownik języka polskiego
wałkować — ndk IV, wałkowaćkuję, wałkowaćkujesz, wałkowaćkuj, wałkowaćował, wałkowaćowany 1. «rozpłaszczać, wygładzać za pomocą wałka» Wałkować ciasto na kluski. 2. «zwijać, skręcać w wałek, w wałki» Wałkować plastelinę w rękach. 3. pot. «mówić ciągle o… … Słownik języka polskiego
wkraplacz — m II, D. a; lm M. e, D. y ( ów) «cienka szklana rurka z jednej strony zwężona, z nasadzoną na drugi koniec gumką, służąca do wkraplania cieczy; pipetka» … Słownik języka polskiego
wymazać — dk IX, wymazaćmażę, wymazaćmażesz, wymazaćmaż, wymazaćał, wymazaćany wymazywać ndk VIIIa, wymazaćzuję, wymazaćzujesz, wymazaćzuj, wymazaćywał, wymazaćywany 1. zwykle dk «mocno, dokładnie czymś pomazać; wysmarować, ubrudzić, powalać» Wymazać sobie … Słownik języka polskiego
wytrzeć — dk XI, wytrzećtrę, wytrzećtrzesz, wytrzećtrzyj, wytrzećtarł, wytrzećtarty, wytrzećtarłszy wycierać ndk I, wytrzećam, wytrzećasz, wytrzećają, wytrzećaj, wytrzećał, wytrzećany 1. «trąc po powierzchni czegoś osuszyć coś, oczyścić coś z czegoś;… … Słownik języka polskiego
guma — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. gumamie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tworzywo o dużej sprężystości i elastyczności otrzymywane w wyniku wulkanizacji kauczuku naturalnego lub sztucznego, stosowane do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
